به گزارش روابط عمومی پژوهشگاه قرآن و حدیث، در این نشست که با موضوع "بررسی تمایزات فقه و اخلاق با تأکید بر اخلاق فضیلت" برگزار شد، حجت الاسلام سیدمحمدباقر میرصانع، در پیش درآمد این بحث گفت: سوال اصلی ما این است که آیا رویکرد فضیلت گرایانه می‌تواند تمایزات بهتری بین اخلاق و فقه فراهم کند یا نه؟آن تمایزات چیست؟ راهگشا هست یا نه؟ با ترسیم تمایز دقیق میان این دو علم، چهار مطلب برای ما روشن می شودد: پویایی هر یک، عدم تداخل در حوزه یکدیگر، تنقیح روش تحقیق وتسهیل حل تعارضات و کمک به تعامل بهتر میان آنها.

ایشان افزود: ما باید مشخص کنیم که مرادمان کدام فقه و کدام اخلاق است؛ آیا مرادمان فقه و اخلاق حداکثری، و یا فقه و اخلاق آرمانی و یا فقه و اخلاق موجود و یا غیر آن است؟ یا اخلاق اسلامی و یا اخلاق غیردینی؟ و یا تمایز میان اخلاق فضیلت (منش) و اخلاق رفتار (کنش)؛ ایشان سپس به ذکر مشترکات و تمایزات رایج فقه و اخلاق پرداخت.

پژوهشگر گروه اخلاق نظری تصریح کرد: که درتحلیل تاریخی ارتباط فقه و اخلاق، ما اکنون در دوره دوم نهضت ترجمه قرار داریم که اخلاقی به ما معرفی می شود که کنش‌گرا و غیردینی است و به تبیین عمل مشخص و قاعده‌مند (طبق تقریرهای اصلی و مهم) می پردازد.

وی سپس به ذکر مشخصات اصلی اخلاق فضیلت پرداخت که به نظر ایشان دارای سه شاخصة مهم است: اصالت با ملکات است؛ ازارش عقل عملی خودمختار رشد پذیر است و اینکه هدف غایی­اش، سعادت است. در نهایت به بررسی تمایزات و مشترکات فقه و اخلاق فضیلت پرداخته شد و ساماندهی تعاملات و تعارضات میان این دو علم به بحث گذاشته شد.

نشست «بررسی تمایزات فقه و اخلاق با تأکید بر اخلاق فضیلت» روز سه شنبه ۲۱ آذر ماه به همت گروه اخلاق کاربردی و با مشارکت گروه اخلاق نظری پژوهشکده اخلاق و روانشناسی اسلامی، در پژوهشگاه قرآن و حدیث برگزار شد.

لازم به ذکر است ششمین میز گفتگوی اخلاق، با موضوع «قاعده نویسی و کدنگاری در اخلاق کاربردی اسلامی: بررسی موردی اخفا» روز سه شنبه، پنجم دی ماه در اتاق جلسات پژوهشکده برگزار خواهد شد.