قانون‌گذار و بهترین مجرى قانون است که هرگز خطا نمىکند. این حق از طرف خداوند متعال به انسانهایى که از خطا مصونیت دارند، واگذار شده است و کسانى که مصونیت آنان از خطا تضمین شده است، تنها انبیاى الهى و اوصیاى آنها از جمله پیامبر خاتم صلی الله علیه و آله و اهل بیت او علیهم السلام هستند.
بنا بر این، پیام سیاسى آیه تطهیر، پشتوانه قرآنى محکمی براى همه روایاتى است که اهل بیت علیهم السلام را رهبران سیاسى جامعه اسلامى معرّفى کردهاند.
گفتنى است که اهل بیت علیهم السلام، خود در مقام اثبات رهبرى سیاسى خویش مکرّر به پیام سیاسى آیه تطهیر استدلال کردهاند. امام على علیه السلام در جریان سقیفه۱ و خوددارى از بیعت با ابو بکر، ضمن برشمردن فضائل خود، از وی در باره واقعه کسا اقرار گرفت:
۰.قالَ: فأَنشُدُکَ بِاللّهِ أنا صاحِبُ دَعوةِ رَسولِ اللّهِ صلی الله علیه و آله وأهلی ووُلدِی یَومَ الکِساءِ: ”اللّهمَّ هؤلٰاءِ أهلی إلیکَ لا إلیَ النارِ" أم أنتَ؟ قال: بَل أنتَ و أهلُکَ و وُلدُکَ.۲
۰.فرمود: «تو را به خدا سوگند مىدهم، آیا در روز کسا، من و خانواده و فرزندانم مشمول دعاى پیامبر خدا گشتیم یا تو، آن جا که فرمود: ”اینان خاندان من هستند. به سوى تو روان باشند، نه آتش"»؟ او (ابو بکر) در پاسخ گفت: تو و خانواده و فرزندانت.
همچنین در ماجراى شورایى که به فرمان عمر براى تعیین خلیفه بعد از او تشکیل شد، على علیه السلام براى اثبات شایستگى خود، به آیه تطهیر و شمول آن بر خود استدلال نموده است:
۰.قالَ: فأَنشُدُکُم بِاللّهِ هَل فیکُم أحَدٌ أَنزَلَ اللّهُ فیهِ آیَةَ التَّطهیرِ غَیری؟ قالوا: اللّٰهُمَّ لا.۳
۰.فرمود: «شما را به خدا، آیا غیر از من، کسى در میان شما هست که آیه تطهیر در حقّ او نازل شده باشد؟!». گفتند: خیر.
