انسان با وصول به مرتبه «یقین» ـ که نقطه اوج تکامل آدمى است ـ، نه تنها حقایق هستى و از جمله مفاسد محرمّات را مىفهمد؛ بلکه این امور را مىیابد و لمس مىکند. این نوع ادراک، وقتى با اراده نیرومندى که در راه رسیدن به مرتبه «یقین» براى انسان حاصل شده است، ضمیمه گردد، کاملترین نوع مصونیت، یعنى «عصمت مطلق» را براى بشر ایجاد مىکند. از این رو، در حدیث قدسى چنین آمده است:
۰.ثَلاثُ خِصالٍ غَیَّبتُهُنَ عَن عِبادِی، لَو رَآهُنَّ رَجُلٌ ما عَمِلَ سُوءاً أبَداً: لَو کَشَفتُ غِطائی فَرَآنی حَتّیٰ یَستَیقِنَ، ویَعلَمَ کَیفَ أفعَلُ بِخَلقی إذا أمَتُّهُم....۱
۰.سه چیز است که آنها را از دید بندگانم پنهان نگه داشته‌ام و اگر فردی آنها را مشاهده کند، هرگز عمل بد انجام نمی‌دهد: اگر پرده خود را کنار زنم و مرا چنان ببیند که یقین پیدا کند و بداند که بعد از میراندنِ آفریدگانم، با آنها چه می‌کنم...
نکته مهم و قابل توجّه این که کلمه «رجس» در آیه تطهیر: (إِنَّمَا يُرِيدُ ٱللهُ لِيُذْهِبَ عَنكُمُ ٱلرِّجْسَ أَهْلَ ٱلْبَيْتِ) به «شک» تفسیر شده است. امام باقر علیه السلام مىفرماید:
۰.إنّا لا نوصَفُ، وکَیفَ یوصَفُ قَوْمٌ رَفَعَ اللّهُ عَنهُمُ الرِّجسَ؛ و هُوَ الشَّکُّ؟۲
۰.ما توصیف نمىشویم و چگونه گروهى که خداوند رجس را ـ که همان شک است ـ از ایشان دور کرده است، توصیف مىشوند؟
همچنین امام صادق علیه السلام در تفسیر آیه تطهیر مىفرماید:
۰.الرِّجسُ هُوَ الشَّکُّ.۳
۰.رجس، همان شک است.
به سخن دیگر، خداوند متعال اراده کرده است که اهل بیت علیهم السلام اهل یقین باشند تا از هر گونه آلودگى ظاهرى و باطنى مصون بمانند.
