در ادامه، خداوند، مصداق نعمت بزرگی را که برای آنان خواسته است، بیان میکند و میفرماید: (وَ نَجْعَلَهُمْ أئِمَّةً وَ نَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِینَ)؛ یعنی آن نعمت ارجمند، پیشواییِ جامعه و به ارث بردن حکومت و تشکیل دولتی فراگیر است.
ارتباط آیه با اهل بیت علیهم السلام
منّتى که خداوند بر مستضعفان بنی اسرائیل گذاشته تا آنان را در پرتو ایمان به خداوند و رهبری موسی علیه السلام، وارثان سرزمین مصر گرداند،۱ بیانگر قانونى کلّى است و این قانون، چند مصداق داشته است:
۱. پیروزى موسى علیه السلام و بنى اسرائیل بر فرعونیان و تحقّق این مشیّت الهى؛
۲. نمونه کامل حکومت پیامبر صلی الله علیه و آله و یارانش بعد از ظهور اسلام، که چندى نگذشت مردمانى فقیر و پابرهنه، امّا مؤمن و با اراده، در سایه رهبری الهی، بزرگترین قدرتهاى آن زمان را شکست دادند و در کمتر از نیم قرن بر بخشى از جهان، از جمله جزیرة العرب، حاکم شدند؛
۳. نمونه گستردهتر و کاملتر یا کاملترین نمونه، حکومت مؤمنان مستضعف، در سایه رهبری امام زمان علیه السلام است. در روایتی از امام على علیه السلام آمده که فرمود:
۰.لَتَعْطِفَنَّ الدُّنیا عَلَینا بَعدَ شِماسِها عَطْفَ الضَّروسِ عَلىٰ وَلَدِها.۲
۰.به راستى که دنیا به ما روى آورد، بعد از آن که چونان مادّه شتر بدخویى که به بچّه خود، مهربان شود.
امیر مؤمنان علیه السلام به دنبال آن، این آیه را تلاوت کرده است: