۰.به خدا سوگند، آنان، شیعیان ما اهل بیت هستند. خداوند، این وعده را به دست مردی از ما برای آنان محقّق می‌سازد و او، «مهدی» این امّت است. او کسی است که پیامبر خدا صلی الله علیه و آله [در باره او] فرمود: «اگر تنها یک روز به پایان دنیا باقی مانده باشد، خداوند، آن روز را چنان طولانی می‌گردانَد تا مردی از عترت من و هم‌نام من، بیاید که زمین را پُر از عدل و داد کند، چنان که پُر از ظلم و جور گشته است».

۴. در روایتی دیگر از امام صادق علیه السلام نقل شده که در باره (وَ لَیمَکِّنَنَّ لَهُمْ دِینَهُمُ الَّذِی ارْتَضى‏ لَهُمْ وَ لَیبَدِّلَنَّهُمْ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْناً) فرمود:

۰.عُنِىَ بِه ظُهورُ القائِمِ علیه السلام.^۱

۰.منظور از این آیه، ظهور قائم است.

۵. مرحوم طَبرِسى در ذیل آیه، از اهل بیت پیامبر علیهم السلام این حدیث را نقل مى‏کند که فرموده‌اند:

۰.إنَّها فِى المَهدیِّ مِن آلِ مُحَمَّدٍ.^۲

۰.این آیه در مورد مهدىِ آل محمّد است.

با تأمّل در این آیه، می‌توان گفت: هدف نهایى حکومت دینى، عبادتِ خالى از شرک است: (يَعْبُدُونَنِى لَا يُشْرِكُونَ بِى شَئْاً). البتّه این عبادت خالى از شرک، اوّلاً در قرآن، هدف آفرینش معرّفى شده: (وَ مَا خَلَقْتُ ٱلْجِنَّ وَ ٱلاْءِنسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ)^۳ و ثانیاً جز با حکومت عدل، امکان‏پذیر نیست.

خداوند در ادامه آیه می‌فرماید: (وَ مَن کفَرَ بَعْدَ ذَلِکَ فَأُوْلٰئِکَ هُمُ الْفَاسِقُون؛ و کسانى که بعد از آن کافر شوند، فاسق هستند).

این عبارت، هشداری است به کسانی که بعد از تحقّق وعده جامعه جهانی، قدر این

عبادت کند.

۲. در روایت دیگرى آمده است که جُندَب از پیامبر خدا( در مورد «خوف» در آیه پرسید. پیامبر صلی الله علیه و آله در پاسخ فرمود:

۰.یا جُندَبُ! فی زَمَنِ کُلِّ واحِدٍ مِنهُم سُلطانٌ یَعتَرِیهِ وَ یُؤذِیهِ، فَإِذا عَجَّلَ اللّهُ‏ خُروجَ قائِمِنا یَمْلأُ الأرضَ قِسطاً وَ عَدلاً کَما مُلِئَتْ جَوراً وَ ظُلماً.

۰.اى جُندَب! در زمان هر یک از امامان، سلطانى هست که بدان امام، آزار و اذیّت مى‏رساند. وقتى خداوند، ظهور قائم ما را برساند، جهان را پُر از قسط و عدل خواهد کرد، چنان که پُر از ظلم و ستم شده است.

سپس فرمود:

۰.طُوبىٰ لِلصّابِرینَ فی غَیبَتِهِ! طوبىٰ لِلمُتَّقینَ عَلىٰ مَحَجَّتِهِم! اُولٰئکَ الَّذینَ وَصَفَهُمُ اللّهُ‏ فی کِتابِه وَ قالَ: (ٱلَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ)، و قالَ: (أُولٰئِكَ حِزْبُ ٱللهَِ أَلَا إِنَّ حِزْبَ ٱللّهِ هُمُ ٱلْمُفْلِحُونَ).^۱

۰.خوشا به حال آنانى که در دوران غیبت او شکیبایند! خوشا به حال کسانی که در مسیرى که اهل بیت براى آنان ترسیم کرده‏اند، تقوا پیشه مى‏کنند! اینان، همان کسانى هستند که خدا در کتاب خویش، آنان را توصیف کرده و فرموده است: (و کسانى که به غیب ایمان دارند) و فرموده: (اینان، همان حزب اللّه‏ هستند و حزب اللّه،‏ همان رستگاران‌اند).

۳. از امام سجّاد علیه السلام روایت شده که این آیه را قرائت نمود و فرمود:

۰.هُم وَ اللّهِ شیعَتُنا أهلَ البَیتِ، یَفعَلُ اللّهُ ذٰلِکَ بِهِم عَلىٰ یَدَی رَجُلٍ مِنّا، وَ هُوَ مَهدِیُّ هٰذِهِ الاُمَّةِ، وَ هُوَ الَّذی قالَ رَسولُ اللّهِ صلی الله علیه و آله: ”لَو لَم یَبقَ مِنَ الدُّنیا إلّا یَومٌ واحِدٌ، لَطَوَّلَ اللّهُ ذٰلِکَ الیَومَ حَتَّىٰ یَلِیَ رَجُلٌ مِن عِترَتی، اسمُهُ اسمی، یَملَأُ الأرضَ عَدلاً وَ قِسطاً کَما مُلِئَت ظُلماً وَ جَوراً."^۲