تفسیر
از منظر قرآن، دشمنی نابخردانه دشمنان اسلام، بویژه یهود و نصارا با خورشید پرفروغ اسلام، همانند کسی است که می‌خواهد با دهان، نور خورشید را خاموش کند.
قرآن کریم، پیش از وعده حاکمیت اسلام بر سراسر جهان، نکته یاد شده را مورد تأکید قرار داده است:
(یُرِیدُونَ أن یُطْفِئُواْ نُورَ اللَّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَ یَأْبَى اللهُ إِلَّا أَن یُتِمَّ نُورَهُ وَ لَوْ کَرِهَ الْکَافِرُونَ.۱
آنان مىخواهند نور خدا را با دهان خود خاموش سازند؛ ولى خدا جز این نمىخواهد که نور خود را کامل کند، هر چند کافران، خوش نداشته باشند).
(یُریدُونَ لِیُطْفِئُوا نُورَ اللَهِ بِأفْواهِهِمْ وَ اللهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَ لَوْ کَرِهَ الْکافِرُونَ.۲
آنان مىخواهند نور خدا را با دهان خود خاموش سازند؛ ولى خدا نور خود را کامل مىکند، هر چند کافران خوش نداشته باشند).
قرآن، در ادامه تأکید می‌فرماید که نه تنها تلاش‌های این دشمنان نادان، ناکام خواهد ماند؛ بلکه بدانند که در آینده، اسلام، همه جهان را فرا خواهد گرفت:۳
(هُوَ الَّذِى أرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَى وَ دِینِ الْحَقِّ لِیُظْهِرَهُ عَلَى الدِّینِ کُلِّهِ وَ لَوْ کَرِهَ الْمُشْرِکونَ).۴
در این آیه، خداوند بشارت مىدهد که اسلام، روزی سراسر زمین را فرا مىگیرد و بر همه ادیان، پیروز مىشود. گر چه تاکنون این وعده محقّق نشده، امّا این وعده حتمى خدا،
