امام علیه السلام می‌فرماید:
۰.بگویید: «صَلَواتُ اللّهِ وَ صَلَواتُ مَلائِکَتِهِ وَ أنبِیائِهِ وَ رُسُلِهِ وَ جَمیعِ خَلقِهِ عَلىٰ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ السَّلامُ عَلَیهِ وَ عَلَیهِم وَ رَحمَةُ اللّهِ وَ بَرَکاتُهُ».
راوی از ثواب این صلوات، سؤال می‌کند و امام علیه السلام می‌فرماید:
۰.الخُروجُ مِنَ الذُّنوبِ ـ وَ اللّهِ ـ کَهَیئَتِهِ یَومَ وَلَدَتْهُ اُمُّهُ.۱
۰.به خدا سوگند، [ثواب آن] خارج شدن از گناهان است، همچون روزی که از مادر زاده شده است.
از امام کاظم علیه السلام نیز روایت شده که فرمود:
۰.صَلاةُ اللّهِ رَحمَةٌ مِنَ اللّهِ، وَ صَلاةُ المَلائِکَةِ تَزکِیَةٌ مِنهُم لَهُ، وَ صَلاةُ المُؤمِنینَ دُعاءٌ مِنهُم لَهُ.۲
۰.درود الهی، رحمت از جانب اوست و درود فرشتگان، به پاکی یاد کردن است و درود مؤمنان، دعا از سوی آنان است.
«یُصلُّون» در آیه، به صورت فعل مضارع آمده که دلالت بر استمرار دارد؛ یعنى خداوند و فرشتگان، همواره بر او درود و رحمت مىفرستند؛ رحمت و درودى پیوسته و جاودان.
بنا بر این آیه، اهل ایمان، وظیفه دارند بر پیامبر خدا صلی الله علیه و آله دورد فرستند و برای علوّ درجات پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله به درگاه خدای سبحان، دعا کنند.
در ادامه، خداوند، امر دیگری را نیز به همراه درود بر پیامبر صلی الله علیه و آله، از اهل ایمان خواسته و فرموده: (وَ سَلِّمُوا تَسْلِيمًا).
این عبارت، دارای دو معناست که می‌توان آیه را مشتمل بر هر دو معنا دانست.۳
