مسائل احکام فرعی، مانند نماز و روزه و... پرسیده شود. از این رو، با این که سؤالکننده، چند بار سؤال خود را مىپرسد، پیامبر صلی الله علیه و آله با روىگردانى از وى، ناخرسندى خود را از طرح این گونه مسائل، اظهار مىکند!
۲. پیامبر( تأیید نموده که نهى از منکر زمامداران جامعه اسلامى و مبارزه با فساد و ستم آنان، جایز نیست و در حقیقت، مىخواهد بگوید که وظیفه امر به معروف و نهى از منکر و مبارزه با ستم، براى غیرِ طبقه حاکمان بر جامعه، تشریع و وضع شده است. بنا بر این، اگر زمامدارى حقوق مردم را پایمال کرد، نباید با او مخالفت کنند؛ بلکه موظّفاند حرف او را بشنوند، زیرا آنان، مسئول کارهاى خویشاند و شما نیز مسئول کارهاى خود هستید.
این مضمون، به صورتهاى دیگرى نیز نقل شده است؛۱ امّا کدام منطق و عقلى مىتواند بپذیرد اطاعت از شخصى مانند یزید، در کنار اطاعت خدا و رسول، واجب است؟!
ایراد آشکار این باور، سبب شده برخی چون زمخشری، آن را باطل بدانند۲ یا دستِ کم بگویند: اطاعت از سلاطین و صاحبان قدرت، مشروط به عدم فرمان آنان به معصیت کردن خداوند است.۳
فخر رازی نیز با تأکید بر نظر خود، در نقد این باور مینویسد:
۰.فکانَ حَمْلُ «أُولی الأمر» الّذی هو مَقرونٌ بِالرسولِ، على المَعصومِ أولى مِن حمْلِه على الفاجِرِ الفاسِقِ.۴
۰.تفسیر «اُولی الأمر» که در کنار رسول آمده، به شخص معصوم، بهتر است تا این که آن را به [زمامداران] فاجر و فاسق، تفسیر کرد.
نقد نظریه دوم
فخر رازی، بعد از بیان لزوم عصمت اولو الأمر، در تبیین مصداق آنان مىگوید: مصداق