۳. عبارت (وَرَضِیتُ لَکُمُ الإسْلَامَ دِینًا)، گویاى این واقعیت است که نام رسمى دین پیامبر خاتم، «اسلام» است و این نام، برگزیده خداى متعال است؛ البتّه به این صورت که ابتدا ابراهیم خلیل الرحمان علیه السلام بر امّت ما نام «مسلمین» را نهاده و سپس، خداوند آن را امضا فرموده است:
(وَ مَا جَعَلَ عَلَیکُمْ فِى الدِّینِ مِنْ حَرَجٍ مِلَّةَ أَبِیکمْ إِبْرَاهِیمَ هُوَ سَمَّاکمُ الْمُسْلِمِینَ مِن قَبْلُ.۱
خدا در دین بر شما سختى قرار نداد، دین پدرتان ابراهیم. او شما را از پیش، مسلمان نامید).
۴. از آیه یاد شده، فهمیده مىشود که ولایت، آخرین فریضه نازل گردیده بر زمین بوده است؛ چون علاوه بر آن که آیه در آخرین روزهاى حیات پیامبر صلی الله علیه و آله نازل شده، عبارت آن هم بر این تصریح دارد که با نزول این حکم، دین اسلام به اتمام و اکمال رسید.
در کتاب الکافى، از زُراره و فضیل بن یسار و محمّد بن مسلم و عدّهاى دیگر از بزرگان اصحاب امام باقر علیه السلام، روایت شده است که ایشان فرمود:
۰.کانَتِ الفَرِیضَةُ تَنْزِلُ بَعْدَ الفَرِیضَةِ الاُخْرىٰ، وَ کانَتِ الوَلایَةُ آخِرَ الفَرائِضِ، فَأَنْزَلَ اللّهُ عز و جل: (الْیوْمَ أَکمَلْتُ لَکمْ دِینَکمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَیکمْ نِعْمَتِی).
۰.واجبات، یکى پس از دیگرى نازل مىشد و ولایت، آخرین آنها بود. پس خداوند عز و جل فرمود: (امروز، دین شما را برایتان کامل کردم و نعمتم را به اتمام رسانیدم).
امام باقر علیه السلام در ادامه فرمود:
۰.یَقولُ اللّهُ عز و جل: لا اُنزِلُ عَلَیکُمْ بَعْدَ هٰذِهِ فَرِیضَةً، قَدْ أَکمَلْتُ لَکُمُ الفَرَائِضَ.۲
۰.خداى بلند مرتبه مىفرماید: بعد از این فریضه، حکم دیگرى بر شما واجب نمىسازم. امروز، تکالیف را براى شما به کمال رساندم.
