۲۲

کوثر اهل بیت علیهم السلام

(إِنَّآ أَعْطَینٰکَ الْکَوْثَرَ * فَصَلِّ لِرَبِّکَ وَ انْحَرْ * إِنَّ شَانِئَکَ هُوَ الْأَبْتَرُ.^۱

ما به تو خیر و برکت فراوان دادیم. پس براى پروردگارت، نماز بگزار و قربانى کن. دشمنت، خود، بى‌تبار خواهد بود).

اشاره

یکی از سوره‌هایی که سراسر آن با اهل بیت علیهم السلام پیوند خورده، سوره کوثر است؛ چرا که هم سیاق آن، گواه این مطلب است و هم سبب نزول آن که در روایات مستفیضِ فریقین، بیان شده است. در این سوره، خداوند در سیاق و الفاظی سرشار از تعظیم و امتنان، نوید موهبتی ارجمند را به رسولش می‌دهد و با در نظر گرفتن سبب نزول این سوره، معلوم می‌شود که مراد از «کوثر»، همان عامل بقای نسل پیامبر خاتم صلی الله علیه و آله، یعنی فاطمه زهرا( است.

واژگان

«إعطاء»، به معنای با دست بخشیدن یا با دو دست بخشیدن است.^۲ «کوثر»، از مادّه