س برای خود قائل هستم و باید به وظیفه خود در سرزمین مادری‌ام عمل کنم.

۲. تدّبر در قرآن به هنگام تلاوت

براى آن که گوش‏ها، این آیات را بشنوند و نگه دارنده باشند، باید در آیات قرآن تدبّر کنند. قرآن، کتابى است که هدف از نزولش، تدبّر و ژرف‌اندیشى در آن است:

(کِتَابٌ أَنزَلْنَاهُ إِلَیکَ مُبَارَکٌ لِیدَّبَّرُواْ ءَایاتِهِ وَ لِیتَذَکَّرَ أُوْلُواْ الْأَلْبَابِ.^۱

این، کتابى مبارک است که آن را به سوى تو نازل کرده‏ایم تا در باره آیات آن بیندیشند، و خردمندان، پند می‌گیرند).

متأسّفانه در رادیوهاى کشورهای اسلامى که اهتمام ویژه‏اى به پخش آواى قرآن دارند، از این نکته غفلت شده و به تدبّر در قرآن، اهمّیت داده نمى‏شود. در روایت آمده است:

۰.ألا لاخَیرَ فی قِراءَةٍ لَیسَ فیها تَدَبُّرٌ.^۲

۰.در قرآن خواندنى که با تدبّر توأم نباشد، خیرى نیست.

۳. تأکید بر عبرت‌آموزی از سرگذشت پیشینیان

گزارش داستان‌های امّت‌های گذشته در قرآن، برای سرگرمی و تفنّن نیست؛ بلکه هدف از آن، عبرت‌آموزی از سرانجام پیشینیان است تا چراغ راه آیندگان امّت باشد. قرآن، خود این پیام را به روشنی بیان کرده و فرموده:

(لَقَدْ کانَ فی‏ قَصَصِهِمْ عِبْرَةٌ لِأُولِی الْأَلْبابِ.^۳

به یقین، در سرگذشت آنان (رسولان و امّتشان)، براى صاحبان خِرد، عبرتى است).

بنا بر این، یکی از پیام‌های آیه مورد بحث، تأکید بر عبرت‌آموزی از سرگذشت پیشینیان است.

فرانسوی) آن را تهیّه کرده بود. به موجب تحقیقات وی، یک موجود زنده دریایی به نام مامی‌فِرو (ماموت‌ها) که شش پا بوده، در طول میلیون‌ها سال، مسیر تبدیل شدن به ماهی را طی کرده است. پس از دیدن این برنامه، قرآن را باز کردم و با این جمله مواجه شدم: «حیات، از آب پدید آمد».^۱

من شروع به خواندن قرآن کردم و هویت خود را باز یافتم؛ زیرا هر آنچه در قرآن می‌خواندم، مبتنی بر عقاید و باورهایم بود و چیز عجیبی برایم نبود. لذا شروع به برقراری تماس با مسلمانان کردم و به این ترتیب، با یک جوان مراکشی آشنا شدم که به تعمیق هر چه بیشتر من در آشنایی با قرآن، کمک بسیاری کرد.

من زمانی در «مرکز هنرهای زیبا» در پاریس، تدریس می‌کردم. در آن هنگام، بیشتر کسانی که در آن جا بودند، آنارشیست یا کمونیست بودند، امّا من با عینک کاملاً متفاوتی به زندگی نگاه می‌کردم و هنگامی که با قرآن آشنا شدم، آن را منبعی برای تعمّق هر چه بیشتر یافتم. دلیل آن هم این بود که تمامی تئوری‌های سیاسی و مکاتب فلسفی، از جهل افراد برای تسلّط فکری بر آنها سوء استفاده می‌کنند، امّا قرآن، این‌طور نیست و فرد را دگرگون و متحوّل می‌سازد و متناسب با آن، نظم اجتماعی را نیز تغییر می‌دهد.

من می‌دیدم که مسلمانان، زندگی ساده‌ای دارند و با جامعه مصرفی همراهی نمی‌کنند. بنا بر این، شروع به حضور در مساجد کردم. در بروکسل به مسجد نور می‌رفتم. امام مسجد از شهر «طَنجه» در مراکش بود. او به من گفت که باید شهادتین را بگویم و ازدواجم را به صورت اسلامی انجام دهم.

من در آن هنگام با یک زن هلندی زندگی می‌کردم و از او صاحب دو فرزند بودم. امام مسجد نور به من گفت که بهتر است یک نام اسلامی هم داشته باشم. آنها نام «بلال» را بر من گذاشتند. به تدریج، شناخت بیشتری از اسلام به دست آوردم. با همسرم به اسپانیا آمدیم و من او را به مسلمان شدن، تشویق کردم؛ امّا او نپذیرفت و به هلند بازگشت و گفت که دیگر به اسپانیا نخواهد آمد. من هم به او گفتم: من مسلمان شده‌ام و مسئولیت و مأموریتی را در اَندُلُ