۱۰

سخنگوی خدای سبحان در قیامت

(وَنَادَىٰ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ أَصْحَابَ النَّارِ أَن قَدْ وَجَدْنَا مَا وَعَدَنَا رَبُّنَا حَقًّا فَهَلْ وَجَدتُّم مَا وَعَدَ رَبُّکمْ حَقًّا قَالُواْ نَعَمْ فَأَذَّنَ مُؤَذِّنٌ بَینَهُمْ أَن لَّعْنَةُ اللَّهِ عَلَى الظَّالِمِینَ.^۱

و بهشتیان، دوزخیان را آواز مى‏دهند که: «ما آنچه را پروردگارمان به ما وعده داده بود، درست یافتیم. آیا شما نیز آنچه را پروردگارتان به شما وعده کرده بود، راست و درست یافتید؟». مى‏گویند: «آرى». پس آواز دهنده‏اى میان آنان آواز در مى‏دهد که: لعنت خدا بر ستمکاران باد!).

اشاره

خداوند متعال برای عبرت‌آموزی پیشاپیش انسان‌ها در دنیا از سرنوشت دوزخیان، گفتگوی میان اهل بهشت و دوزخ را ترسیم می‏کند و خبر از اعتراف نهایی اهل باطل می‏دهد. این گفتگو و اعتراف، تازیانه عذابی بر ستمگران است که با شعار «لعنت خدا بر ستمکاران!» از سوی سخنگوی الهی ختم می‏شود.

تفسیر

در این آیه شریف، بهشتیان با سؤالى که از دوزخیان مى‏کنند، در حقیقت از آنان اعتراف