۰.امامان به این گروهى که در دنیا خطا کردهاند، خطاب مىکنند: «بنگرید به برادرانتان در بهشت که بىحساب وارد شدهاند» و بعد به آنان مىگویند: «دشمنان حق را بنگرید که چگونه در آتشاند». بعد به دوزخیان مىگویند: «اینان (پیروان و شیعیان آلوده به گناه) همانانى هستند که شما مىگفتید هرگز مشمول رحمت الهى نخواهند شد» [سپس رحمت الهى شامل آنان مىشود] و به این دسته از گنهکاران [که بر اثر ایمان و اعمال صالح، شایستگى عفو دارند]، از طرف امامان دستور داده مىشود که: «به سوى بهشت بروید. نه ترسى دارید و نه اندوهى» و آن گاه به واسطه شفاعت اهل بیت، این گروه گنهکار نیز وارد بهشت مىشوند.۱
بر این اساس، همه روایاتی که ملاحظه شدند، یک واقعیت را بیان میکنند و آن، این که «اعراف» یکی از موقفهای قیامت است که در آن، منزلت و عظمت اهل بیت عصمت و پیروان خاصّ آنها بر جهانیان آشکار میشود، و حضور خاندان رسالت در این جایگاه برای نجات خطاکارانی است که مستحقّ شفاعت هستند.
پیامها
۱. تلاش برای دستیابی به جایگاه مقرّبان
مهمترین پیام آیه یاد شده به پیروان قرآن، این است که تلاش کنند تا در زمره مقرّبان الهی و پیروان خاصّ اهل بیت علیهم السلام قرار گیرند تا بتوانند در کنار انبیا و اوصیای آنان از دیگران شفاعت کنند.
۲. عذاب روانی
دوزخیان در جهنّم علاوه بر عذاب جسمانی، عذاب روحی و روانی نیز دارند و یکی از چیزهایی که آنان را عذاب روانی میدهد، سرزنش اصحاب اعراف است، چنان که این آیه میفرماید: