مورد از روایات امام علی علیه السلام اشاره مىکنیم:
۰.عَلَیکَ بِذِکرِ اللّهِ، فَإِنَّهُ نورُ القَلبِ.۱
۰.بر تو باد ذکر خدا، که روشنایى دل است!
۰.الذِّکرُ هِدایَةُ العُقولِ، وَ تَبصِرَةُ النُّفوسِ.۲
۰.یاد خدا، مایه هدایت خِرَدها و بصیرت جانهاست.
یعنى وقتى یاد حضرت حق در جان انسان زنده باشد، موجب مىشود انسان، نورانى شود و حقایق علمى و غیبى را بهتر دریابد.
۰.ثَمَرةُ الذِّکرِ استِنارَةُ القُلوبِ.۳
۰.ثمره یاد خدا، نورانى شدن دلهاست.
۰.ذِکرُ اللّهِ تُستَنجَحُ بِه الأُمورُ، وَ تَستَنیرُ بِه السَّرائِرُ.۴
۰.یاد خدا، موجب موفّقیت در کارها و روشنایى درونها مىشود.
۰.مَن کَثُرَ ذِکرُهُ اِستَنارَ لُبُّهُ.۵
۰.هر که بسیار به یاد خدا باشد، خِردش روشنى میگیرد.
۰.دَوامُ الذِّکرِ یُنیرُ القَلبَ وَ الفِکرَ.۶
۰.مداومت بر یاد خدا، دل و اندیشه را روشن مىگردانَد.
گفتنی است که اثربخشى «ذکر» به دو شرط بستگى دارد:
نخست، این که تنها لفظى نباشد؛ بلکه با توجّه قلبى همراه باشد، و دوم، این که دوام داشته باشد. اگر چنین شد، انسان به تدریج به «خانه ذکر» بدل مىشود و دیگران از پرتو نور او راه هدایت را مىیابند.