۷

بزرگ‌ترین پیشوایان هدایت

(وَ یَقُولُ الَّذِینَ کَفَرُواْ لَوْ لَا أُنزِلَ عَلَیهِ ءَایةٌ مِن رَبِّهِ إِنَّمَا أنتَ مُنذِرٌ وَ لِکلِّ قَوْمٍ هَادٍ.^۱

آنان که کافر شدند، مى‏گویند: چرا نشانه [و اعجازى] از پروردگارش بر او نازل نشده؟ تو تنها بیم دهنده‏اى و براى هر گروهى، راه‌نمایی است).

اشاره

پیامبران الهى در طول تاریخ، مأموریت داشته‌اند که مردم را از انحراف باز دارند و از کج‌راهه به راهى که عقل و منطق، حق مى‏دانند، باز آورند؛ ولى تداوم راه پیامبران، مشروط به آن است که مردم، رهبرانى داشته باشند که بتوانند راه پیامبران را ادامه دهند. از این رو همه انبیا، جانشینانى براى خویش بر مى‏گزیده‏اند و معرّفى مى‏کرده‏اند و خاتم انبیا صلی الله علیه و آله نیز اهل بیت خود را جانشینان خویش قرار داد و آیه هفتم سوره رعد بدین معنا اشاره دارد.

واژگان

واژه «نذر» به این معناست که به وجود دشمن آگاهی یافت و مواظب آن شد.^۲ «إنذار»