شگفت و ویژه که خدا فرموده و رسولش امضا نموده، منزلتى افتخارآمیز است که دیگرى به رتبه آن نائل نشده است.
زمخشرى، مفسّر معروف اهل سنّت، پس از بیان آیه مباهله و تفسیر آن، به مطلب قابل توجّهى اشاره مىنماید و مىنویسد:
۰.خداوند، «ابناء» و «نساء» را بر «انفُس» مقدّم داشت تا مرتبه بلند آنها و جایگاه نزدیکشان به پیامبر صلی الله علیه و آله را بر همگان آشکار فرموده، اعلام نماید که آنها بر «انفس» [یعنی نفس پیامبر] مقدّم هستند و انفس، فدای آنان می‌گردد، و در این تقدیم، محکمترین دلیل بر فضیلت «اصحاب کسا» نهفته است.۱
نظام الدین نیشابوری (ق ۸ ق)، یکی دیگر از دانشمندان اهل سنّت نیز ذیل تفسیر این آیه می‌نویسد:
۰.در این که آیه بر فضیلت اصحاب کسا دلالت دارد، تردیدی نیست. از این رو، پیامبر صلی الله علیه و آله آنان را به خود ضمیمه نمود؛ بلکه فراتر، آنان را جلوتر از خود ذکر کرد.۲
۲. خلافت بلافصل امیر مؤمنان علیه السلام
گفتیم که با اقدام عملى پیامبر صلی الله علیه و آله مراد از «ابناء» و «نساء» در آیه مباهله روشن شد و در این مورد، اختلافى میان محقّقان نیست. آنچه مورد اختلاف است، کلمه «انفسنا» است که حقّانیت امام على علیه السلام و صلاحیت ایشان براى جانشینى بلافصل پیامبر صلی الله علیه و آله در آن نهفته است.
این که پیامبر صلی الله علیه و آله على را نفْس خود خوانده است، بدون شک به معناى ظاهرى آن، ناظر نیست؛ یعنى پیامبر صلی الله علیه و آله على علیه السلام نیست؛ بلکه مراد، تنزیل مقامى است؛ یعنى على علیه السلام در فضائل و کمالات همچون پیامبر صلی الله علیه و آله است و در شجاعت و رشادت و دانش و تقوا، نازل منزله و تالى تلو اوست. از این رو، جامه خلافت پیامبر صلی الله علیه و آله، برازنده کسى جز على بن ابى طالب نیست؛ زیرا در این ویژگىها همتراز پیامبر صلی الله علیه و آله و قائم مقام اوست. بنا بر
