103
کرائم قرآن در فضائل اهل بیت علیهم السلام

جصّاص نیز می‌نویسد:

۰.راویان سیره و ناقلان اخبار، بدون اختلاف گزارش کرده‌اند که پیامبر صلی الله علیه و آله دست حسن، حسین، علی و فاطمه علیهم السلام را گرفت و سپس مسیحیانی را که با او به جدال برخاسته بودند، به مباهله دعوت کرد.۱

همچنین حاکم نیشابوری در معرفة علوم الحدیث می‌گوید:

۰.روایات در تفاسیر از ابن عبّاس و دیگران به تواتر می‌گویند که پیامبر صلی الله علیه و آله روز مباهله، دست علی، حسن و حسین علیهم السلام را گرفت و فاطمه( را پشتِ سر قرار داد. سپس پیامبر فرمود: «اینان فرزندان، جان‌ها و زنان ما هستند. شما هم جان‌ها، فرزندان و زنانتان را بیاورید. آن گاه لعنت خداوند را برای دروغگویان طلب می‏کنیم».۲

با این حال، جاى شگفتى بسیار است که نویسنده تفسیر المنار به نقل از شیخ محمّد عبده مى‏نویسد:

۰.مدرک این روایات، شیعه است و مقصود آنها از آن معلوم است.

همچنین این روایات را جعلی می‌خواند و می‌نویسد:

۰.سازندگان این روایات، آنها را به نیکی در آیه تطبیق نداده‌اند؛ چرا که هیچ عرب‌زبانی واژه «نساءنا» را نمی‌گوید تا از آن، دخترش را اراده کند، بویژه اگر دارای همسرانی باشد و این مسئله از زبان عربی فهمیده نمی‌شود.۳

در جواب باید اشاره کرد که خداوند در سوره نساء می‌فرماید:

(وَ إِن کاَنُواْ إِخْوَةً رِجَالًا وَ نِسَاءً فَلِلذَّکَرِ مِثْلُ حَظِّ الْأُنثَیینْ‏ یُبَیّنِ اللهُ لَکُمْ أَن تَضِلُّواْ وَ اللهُ بِکُلِّ شَیءٍ عَلِیم.۴

و اگر برادران و خواهران با هم باشند، [تمام اموال را میان خود تقسیم مى‏کنند

1.. أحکام القرآن: ج۲ ص۲۹۵.

2.. معرفة علوم الحدیث: ص۵۰.

3.. المنار: ج۳ ص۳۲۲.

4.. نساء: آیۀ ۱۷۶.


کرائم قرآن در فضائل اهل بیت علیهم السلام
102

در کتاب صحیح مسلم در باب فضائل على بن ابى طالب علیه السلام از سعد بن ابى وقّاص روایت شده است که: معاویه به او گفت: چرا ابو تراب (على علیه السلام) را دشنام نمى‏دهى؟ سعد گفت: من سه یادگار از پیامبر صلی الله علیه و آله در خاطر دارم که با یاد آنها نمى‏توانم به على دشنام دهم و اگر حتّى یکى از آنها براى من بود، از داشتن تعداد زیادى شتر سرخ‌مو خوش‏تر مى‏داشتم. آن گاه داستان حدیث منزلت در جنگ تبوک و داستان پرچم دادن به دست على علیه السلام را در جنگ خیبر، ذکر مى‏کند و بعد مى‏افزاید:

۰.هنگامى که آیه مباهله نازل شد، پیامبر خدا صلی الله علیه و آله، على و فاطمه و حسن و حسین علیهم السلام را فرا خواند و عرضه داشت: خداوندا! اینان اهل من [و مصداق این آیه‌‏اند].۱

احادیثِ سبب نزول این آیه را دیگر عالمان بزرگ اهل سنّت مانند: ترمذى در سنن الترمذی،۲ احمد بن حنبل در مسند ابن حنبل،۳ بیهقى در السنن الکبری،۴ سیوطى در الدرّ المنثور،۵ ابن جریر طبرى در تفسیر الطبری،۶ حاکم نیشابورى در المستدرک،۷ واحدی در أسباب النزول۸ و حاکم حسکانی در شواهد التنزیل۹ نیز روایت کرده‏اند. زمخشری بعد از گزارش سبب نزول آیه می‌نویسد:

۰.بدان این روایت، همچون روایاتی است که میان مفسّران و محدّثان، بر صحّت آن اتّفاق نظر وجود دارد.۱۰

1.. صحیح مسلم: ج۷ ، ص۱۲۰ ـ ۱۲۱: «وَ لَمّا نُزِّلَتْ هٰذِهِ الآیةُ: (فقُل تَعالَوا نَدْعُ أبناءَنا و أبناءَکم) دَعا رَسُولُ اللّهِ صلی الله علیه و آله عَلِیّاً وَ فاطِمَةَ وَ حَسَناً وَ حُسَیناً فَقالَ: اللّٰهُمَّ هٰؤلاءِ أهلی».

2.. سنن الترمذی: ج۴ ص۲۹۳ ح ۴۰۸۵.

3.. مسند ابن حنبل: ج۱ ص۱۸۵.

4.. السنن الکبرى: ج۷ ص۶۳.

5.. الدرّ المنثور: ج۲ ص۳۸ و ۳۹.

6.. تفسیر الطبری: ج۳ ص۴۰۷ ـ ۴۱۰.

7.. المستدرک على الصحیحین: ج۳ ص۱۵۰.

8.. أسباب النزول: ص۶۸.

9.. شواهد التنزیل: ج۱ ص۱۵۶.

10.. مفاتیح الغیب: ج‏۸ ص۲۴۷.

  • نام منبع :
    کرائم قرآن در فضائل اهل بیت علیهم السلام
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدی ری شهری؛ با همکاری مهدی کمانی
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1394
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 31387
صفحه از 593
پرینت  ارسال به