۵. اهتمام به دریافت انواع ثوابها
این که در آیه تمام زمانها و حالتها را در انفاق بیان کرده است: (بِاللَّیلِ وَ النَّهارِ سِرًّا وَ عَلانِیَةً)، بر اهتمام این انفاقکنندگان در کسب همه ثوابها دلالت دارد و این که به کسب رضایت الهى توجّه دارند و «وجه» او را خواستارند. از این رو، خداوند به آنان وعده نیکویى با زبان مهربانى و لطف مىدهد: (فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِم).
پیامهاى آیه ۲۶۵
۱. تداوم اخلاص و پایداری
از آیه قبل (آیه ۲۶۴) استفاده مىشود که نیّت خالص و انگیزه الهى باید تداوم داشته باشد: (لا تُبْطِلوا صَدَقاتِکُمْ بِالْمَنِّ وَ الْأَذىٰ کَالَّذی یُنْفِقُ مالَهُ رِئاءَ النَّاسِ). برخى از مفسّران از عبارت (تَثْبیتاً مِنْ أَنْفُسِهِمْ) استفاده کردهاند که این استوارى نفس، در صورتى است که نیّت خالص اوّلیه همچنان پایدار باشد و پایدارى آن، در گرو ترک منّت و آزار و ریا و خودنمایى است که در آیات قبل به آنها اشاره شده است.۱
۲. نقش عمل صالح در آرامش روانی
عمل نیک انسان، که در راه خدا انجام شود، علاوه بر بهره اخروى، موجب آرامش روح و روان است. این نکته از (تَثْبیتاً مِنْ أَنْفُسِهِمْ) استفاده مىشود.
۳. نقش تلاش در جلب خشنودی خدا
واژه «ابتغاء» به معنای طلب و لازمه طلب، تلاش و کوشش است. بنا بر این میتوان گفت که سومین پیام آیه یاد شده، این است که رضایت و خشنودی خداوند سبحان در گرو طلب، تلاش و کوشش انسان است.
۴. نقش انفاق در قابلیت دریافت فیوضات الهی
انفاق، قابلیت بهرهمندى از فیوضات الهى را در انسان ایجاد مىکند. قرآن، عمل کسانى