۱. تقوا پیشگى: (ٱتَّقُوا ٱللهَ)،
۲. جستجوى وسیلهاى براى تقرّب به خدا: (وَٱبْتَغُوا إِلَيْهِ ٱلْوَسِيلَةَ)،
۳. جهاد در راه خدا: (وَجَٰهِدُوا فِى سَبِيلِهِ).
آن گاه با عمل بدین سه فرمان، رستگارى حاصل مىشود. البتّه در این مورد هم باید به فضل و عنایت الهى چشم داشت، وگر نه هیچ کس با تکیه بر عمل خویش، نمىتواند امید رستگارى داشته باشد.
جهاد و مجاهده، چنان که راغب مىگوید، عبارت است از:
۰.به کار گیرى تمام توان در مبارزه با دشمن و جهاد بر سه قسم است: مبارزه با دشمن ظاهرى، مبارزه با شیطان، و مبارزه با نفس. ۱
در حدیث آمده است:
۰.أفضَلُ الجِهادِ أن تُجاهِدَ نفسَکَ وَ هَواک فی ذاتِ اللّهِ تَعالىٰ.۲
۰.برترین جهاد، این است که با نفس و هوای خودت به خاطر خدا بجنگى.
از این رو، اگر انسان بخواهد رستگار شود و چون گیاهى که ریشه در خاک دارد، سر برآورد و شکوفههاى معطّر علم و ایمان دهد، باید با تیرگى خاک بجنگد و خود را از آن بیرون بکشد تا به عالم نور بار یابد.
موضوع مهمّى که باید در مورد جایگاه قرآنى اهل بیت علیهم السلام بررسى شود، جستجوى وسیله قرب الهى است. از این رو باید دریابیم که «وسیله» در آیه مورد بحث، هر گونه وسیلهاى است که انسان را به خدا نزدیک مىسازد. این وسیله شامل همه ارزشهاى اعتقادى، اخلاقى و عملى مىشود. البتّه باید توجّه داشت که قدرت نزدیکسازى این وسایل به خدا، یکسان نیست؛ بلکه نقش آنها در تقرّب به سوى خدا، به اهمّیت آنها بستگى دارد. امام على علیه السلام در باره بهترین و ارزشمندترین وسیلههایى که انسان را به قرب الهى مىرسانند، مىفرماید:
