دشمن، تأکید شده۱ و در سیره پیامبر صلی الله علیه و آله و امیر مؤمنان علیه السلام نیز جهت پیشبرد اهداف فرهنگى، سیاسى و نظامى، استفاده از درایت و تدبیر به خوبى مشهود است، امّا بهره بردن از سلاح دعا نیز همواره مورد توجّه آن بزرگواران قرار داشته و چه بسا که سودمندتر از سلاح مادّى دانسته شده است. در متون دینى ما، دعا، سلاحی معرّفى گردیده است که مىتوان در مقابل دشمنان اسلام از آن سود برد. در حدیثی از امام رضا علیه السلام آمده است:
۰.عَلَیکُم بِسِلاحِ الأَنبِیاءِ، فَقیلَ: مَا سِلاحُ الأَنبیاءِ؟ قَالَ: الدُّعاءُ.۲
۰.«بر شماد باد سلاح پیامبران». پرسیده شد: سلاح پیامبران، چه بوده است؟ فرمود: «دعا».
و در حدیثی دیگر، امام صادق علیه السلام می‌فرماید:
۰.إنَّ الدُّعاءَ أنْفَذُ مِنَ السِّلاحِ الحَدیدِ.۳
۰.دعا، از سلاح آهنین، کاراتر است.
۶. اثبات حقّانیت اسلام در برابر مسیحیت
واقعه مباهله، نشان داد که رهبران مسیحی نجران، مانند دیگر علمای مسیحی معاصر پیامبر صلی الله علیه و آله، علائم پیامبر خاتم را در کتب آسمانی خود، خوانده بودند و آنها را کاملاً بر شخص ایشان، منطبق می‌دانستند؛ امّا برای آن که موقعیت خود را در جامعه مسیحیت از دست ندهند، حق را کتمان می‌کردند، چنان که قرآن تصریح می‌فرماید:
(الَّذِینَ ءَاتَینَاهُمُ الْکِتَابَ یَعْرِفُونَهُ کَمَا یَعْرِفُونَ أَبْنَاءَهُمْ وَ إِنَّ فَرِیقًا مِنْهُمْ لَیَکْتُمُونَ الْحَقَّ وَ هُمْ یَعْلَمُونَ.۴
کسانى که به ایشان کتاب [آسمانى] دادهایم، همان گونه که پسران خود را
