نتيجه

بازخورد و دستاورد آنچه در اين نوشتار کوتاه دامان آورده‌ايم، آن است که با آن که شمار ۵۹۷ تايي حديث‌هاي روضة الکافي، کنار انبوه روايات هفت جلد نخست اصول و فروع الکافي، ناچيز و اندک است، نزديک به همة رويکردهاي کليني را در اسناد حديث، در خود بازتاب داده است و اين يگانگي در روش و همخواني در نگارش ـ که «وحدت سياق» نام دارد و چيزي برخاسته از يک تصادف و يک «ملازمة اتفاقيه» نيست ـ يکي از بهترين گواه‌هاي درستي ادعاي نگارش کتاب روضة الکافي به دست نويسندة ارجمند کتاب گرانسنگ اصول و فروع الکافي است.

كتابنامه

ـ اعيان الشيعة، سيد محسن امين، بيروت: دار التعارف للمطبوعات، ۱۴۰۳ق.
ـ امل الآمل، محمد بن حسن حر عاملي، قم: دار الکتاب الاسلامي، ۱۳۶۲ش.
ـ رجال النجاشي، ابوالعباس نجاشي، قم: نشر جامعة مدرسين، ۱۴۰۷ق.
ـ روضات الجنات، ميرزا محمد باقر موسوي خوانساري، بيروت: دار المعرفة، بي‌تا.
ـ رياض العلماء، ميرزا عبدالله افندي اصفهاني، قم: بي‌نا، ۱۴۰۱ق.
ـ ريحانة الادب، ميرزا محمد علي مدرس تبريزي، تهران: کتابفروشي خيام، سوم، ۱۳۶۹ش.
ـ الشيخ الکليني البغدادي و کتابه الکافي، ثامر هاشم حبيب عميدي، قم: مکتب الاعلام الاسلامي، اول، ۱۴۱۴ق.
ـ طبقات اعلام الشيعة، آقا بزرگ تهراني، قم: مؤسسة اسماعيليان، دوم، بي‌تا.
ـ قصص العلماء، ميرزا محمد تنکابني، بيروت: دار المحجة و دار الرسول الاکرم(، اول، ۱۴۱۳ق.
ـ الکافي، ابوجعفر کليني، بيروت: دار الاضواء، سوم، ۱۴۰۵ق.