۲. کوتاه نکردن سند، از يک نگاه
اين روش نيز، بي‌کم و کاست، در سر تا سر کتاب روضه، به چشم مي‌آيد و نيازي به يادآوري يک يا چند نمونه‌‌اش نيست!
۳. کوتاه کردن سند، از نگاهي ديگر
۱. به‌کارگيري فراز «عدّة من اصحابنا»
اين روش را براي نمونه، مي‌توان در حديث‌هاي شمارة ۶، ۱۰، ۱۲، ۱۸، ۲۵، ۲۶، ۳۴و ۶۲ ديد.
۲. به‌کارگيري فراز «و بهذا الاسناد»
نمونه‌هاي اين روش را مي‌توان در حديث‌هاي شمارة ۷۵، ۷۶، ۷۷، ۷۸، ۱۰۹، ۱۱۰، ۱۱۱، ۱۲۹، ۱۳۱، ۱۳۲، ۱۳۶، ۱۳۷، ۲۹۰و ۲۹۲ ديد.
۳. به‌کارگيري فرازهاي «عنه» و «عنهم»
اين روش نيز در چندين حديث، به چشم مي‌آيد؛ حديث‌هايي به شمارة ۲۰، ۳۵، ۳۷، ۳۸، ۴۳، ۴۸، ۵۱، ۵۳، ۵۴ و...
بايد دانست، با توجه به حجم بسيار اندک کتاب روضه، کنار هفت جلد ديگر کتاب الکافي، درصد به‌کارگيري اين شيوه در اين نوشته، بسي بيشتر از آن هفت جلد است؛ هر چند جا داشت، کليني اين روش را در احاديثي به شمارة ۱۴، ۲۶، ۴۲، ۴۵، ۷۳و... نيز در پيش گيرد.
۴. پر بسامدي گزارش حديث از علي بن ابراهيم قمي و محمد بن يحيي عطار
در اين باره، براي نمونه، مي‌توان حديث‌هاي شمارة ۱، ۲، ۷، ۸، ۱۵، ۱۶، ۱۹، ۲۰، ۲۱، ۲۳، ۲۴، ۲۷و ۲۸ را ديد.
۵. به‌کارگيري روايات مضمر زراره و سماعه و ديگران
اين دست روايات را مي‌توان با شماره‌هاي ۱۱۸، ۱۲۰، ۲۵۱و ۲۵۳ ديد.
۶. به‌کارگيري ضمير به جاي نام يک يا چند امام، کنار صيغة دعائيه
از اين گونه روايات، مي‌توان احاديث شمارة ۵۶، ۱۰۳، ۲۴۲، ۲۴۵، ۴۷۲، ۵۴۳ و ۵۴۴ را ديد.
۷. فراواني ارسال سند حديث‌هاي روضة الکافي
۱. فراواني رفع حديث و بازتاب ندادن سندش در حديث‌هاي شمارة ۸، ۲۶، ۱۷۰، ۱۷۷، ۱۹۱، ۱۹۷، ۲۰۱، ۲۶۸، ۳۲۷، ۵۷۷ و...
۲. به‌کارگيري «من» موصوله در فرازهايي چون «عمن ذکره»، «عمن حدثه»، «عمن اخبره» و «عمن رواه»، در حديث‌هاي شمارة ۹، ۱۶، ۱۴۹، ۱۵۹، ۱۶۰، ۱۶۵، ۱۶۶، ۱۷۸، ۱۸۷، ۲۲۲، ۴۲۰، ۴۲۸، ۵۰۰، ۵۰۸، ۵۲۱، ۵۸۴، ۵۸۹ و...
