1.. مراد، معلي بن محمد البصري است.

2.. مراد، محمد بن جمهور العمي است.

3.. همان، ج۱، ص۴۱۵.

4.. مراد، محمد بن الحسين بن أبي الخطاب است.

5.. همان، ج۳، ص۵۱۸.

6.. همان، ج۷، ص۴۴۲.

7.. مراد، الحسن بن محمد بن سماعة است.

8.. مراد، علي بن الحسن بن رباط است.

9.. ظاهراً در اين سند و به جاى عن صحيح است؛ يعنى ابن سماعه به واسطة اين سه تن (ابن رباط، حسين بن هاشم و صفوان) از ابن مسكان روايت مي‌کند (قس: سند بعدي، نيز: تهذيب الأحكام، ج۸، ص۲۱۷؛ وسائل الشيعة، ج۲۳، ص۴۲). با اين همه، شايان يادآوري است که در وسائل الشيعة (ج۲۲، ص۸۵) اين روايت به نقل از الکافي با سند فوق آمده است.

10.. ظاهراً تحويل سند به اين صورت است: [۱] حميد بن زياد، عن ابن سماعة، عن ابن رباط، عن ابن مسكان. [۲] حميد بن زياد، عن ابن سماعة، عن الحسين بن هاشم، عن ابن مسكان. [۳] حميد بن زياد، عن ابن سماعة، عن صفوان، عن ابن مسكان.

11.. الكافي، ج۶، ص۱۲۶.

12.. همان، ج۶، ص۱۹۱.

13.. با توجه به سند بعدى و نقل اين روايت در تهذيب الأحكام (ج ۹، ص۳۰۸، ح۲۱) و الاستبصار (ج۴، ص۱۶۰، ح۵)، با سند «عن أحمد بن محمد، عن الحسن بن محبوب، عن علي بن رباط، عن ابن مسكان» و با توجه به بسياري روايات علي بن رباط از ابن مسكان ـ كه در حدود ۲۲ روايت است و بيشترين آنها از طريق ابن محبوب يا ابن سماعة ـ نقل شده است، علي بن رئاب را بايد تصحيف علي بن رباط دانست. از نظر طبقه نيز، علي بن رئاب از اصحاب امام صادق(عليه السلام) است كه حداكثر به يك واسطه از امام( روايت مي‌کند، در صورتى كه در سند فوق دو واسطه ميان او و امام( آمده است. شايان يادآوري است که در سند روايتي در المحاسن (ج۲، ص۵۹۸) نيز عبارت «ابن محبوب، عن علي بن رئاب، عن عبد الله بن مسكان، عن محمد بن مضارب، قال: قال أبو عبد الله(» آمده، كه آن نيز قابل تأمل است.

14.. الكافي، ج۷، ص۱۱۲.

15.. همان، ج۷، ص۲۳۰.

16.. همان، ج۳، ص۳۳۷.