۱۰. وصيت مجوسي
کتب الخليل بن هاشم إلي ذي الرياستين و هو والي نيسابور أنّ رجلاً من المجوس مات و أوصي للفقراء بشيء من ماله فأخذه قاضي نيسابور فجعله في فقراء المسلمين [...]. ۱
۱۱. عدم تشبه به مجوس
إذا قسمت في الصلاة [...] و لا تبعث فيها بيدك فإنّما يفعل ذلك المجوس. ۲
۱۲. اهل بيوتات
عن أبي عبدالله( قال: والله لايحبّنا من العرب و العجم إلّا أهل البيوتات و الشرف و المعدن [...]. ۳
۱۳. نرجس
سمعت أبا عبدالله ينهي عن النرجس. فقلت: جعلت فداك لم ذلك؟ فقال لأنّه ريحانة الأعاجم. ۴
نتيجه
آنچه در اين مختصر بيان شد، گزارشي بود از برخي دستاوردهاي کنکاش در يک کتاب کلاسيک روايي مانند الکافي، براي استخراج شواهدي که در پژوهش‌هاي مربوط به دين و فرهنگ ايراني قابل استفاده‌اند. بي‌گمان، همراه کردن اين شواهد با گزارش‌هاي تاريخي و آگاهي‌هايي که از ساير منابع به دست مي‌آيد، به علاوه، ارزيابي دقيق اسناد «حديث»، عرصه نويني در پژوهش‌هاي ايران‌شناسي را به ارمغان خواهد آورد.
کتابنامه
ـ از ايران زرتشتي تا اسلام، شائول شاکد، ترجمه: مرتضي ثاقب‌فر، تهران: ققنوس، ۱۳۸۱ش.
ـ تاريخ و فرهنگ ايران در دوران انتقال از عصر ساساني به عصر اسلامي، محمد محمدي ملايري، تهران: انتشارات توس، ۱۳۷۹ش.
ـ چالش ميان زبان فارسي و عربي در سده‌هاي نخست، آذرتاش آذرنوش، تهران: نشر ني، ۱۳۸۵ش.
1.. (ج۷، ص۱۶)
2.. (ج۳، ص۲۹۹. همچنين: قال لا تقطعوا الخبز بالسكين و لكن اكسروه باليد و خالفوا العجم.» (ج۶، ص۳۰۴))
3.. (ج۸، ص۳۱۶)
4.. (ج۴، صص۱۱۲)
