احاديث مربوط به دوران شيردهي و تطبيق آن با علوم تجربي

فرزانه محمدزاده ^۱

مهدي مهريزي ^۲

دكتر افسانه محمدزاده ^۳

چکيده

محور دين، انسان و سعادت اوست و سعادت انسان در گرو سلامتش است. دوران شيرخوارگي دوران بسيار مهم در زندگي هر انساني است. كودكي كه در دوران اوليه زندگي خود تغذيه مناسب داشته باشد، به رشد جسماني كامل دست يافته، در آينده فردي تندرست و شاداب خواهد بود. اجراي کامل و دقيق احکام الهي در زندگي، سلامت جسم و جان انسان را به همراه دارد. در اين تحقيق، روايات مربوط به دوران شيردهي مورد بررسي قرار گرفته است. توصيه‌هاي آن، پس از تطبيق با علوم تجربي، به چهار بخش تقسيم مي‌شود. بخش اول، توصيه‌هايي است که با يافته‌هاي علوم تجربي مطابق است؛ مانند اهميتي که شير مادر دارد. بخش دوم، توصيه‌هايي است که احاديث براي شروع و تداوم شيردهي دارند و کاربردي‌تر و موفق‌تر از اقدامات علوم بهداشتي و پزشکي است. بخش سوم، آن دسته از رواياتي است که در باره اهميت و انتخاب دايه است. بخش چهارم نيز مربوط به مدت زمان شيردهي است که به نظر مي‌رسد با اهداف علوم تجربي مغايرت دارد. يکي از اهداف سازمان جهاني بهداشت تداوم شيردهي تا شش ماه است. اين مدت با کمترين مدت زمان توصيه شده توسط احاديث ـ که ۲۱ ماه بوده ـ متفاوت است. در اين نوشتار، سعي شده است که اين نکات مورد بررسي و تحليل قرار گيرد.

کليد واژه‌ها: شيردهي، سلامت، علوم تجربي، احاديث.

درآمد

هدف از دين سعادت و تکامل انسان است و براي رسيدن به اين هدف، بهترين راه پيمودن آموزه‌هاي ديني و دستورات الهي است. فلسفه احکام و دستورات ديني نيز همين هدف را دنبال مي‌کند. قسمت