آفتاب رى

مهدى حسينيان قمى

حضرت عبدالعظيم حسنى(ع) از منظرامامان معصوم(ع)

شخصيتهاى بزرگ به گونه اى هستند كه هر چه به آنان نزديك تر شوى و ژرف تر بنگرى، بيشتر به آنان ارادت مى ورزى و ارزشمندى و ارجمندى آنان بيشتر متجلّى مى گردد، تا آنجا كه سرسپرده آنان، مى شوى و عشق به آنان همه وجودت را فرا مى گيرد.
حضرت عبدالعظيم حسنى(ع) نمونه اى از اين شخصيتهاست. در ابتدا مى پندارى او را شناخته اى كه اين اندازه در چشم تو بزرگ شده است، ولى هر چه بهتر كاوش مى كنى و ابعاد شخصيت وى را مى شكافى، بيشتر تحت تأثير او قرار مى گيرى، محو مقام رفيع او مى شوى و در برابرش به كرنش مى افتى و اختيار از كف مى دهى و تازه مى فهمى كه تنها تو چنين نيستى؛ هر كس كه به اين راه پا نهاده و نگاهى به اين شخصيت والا افكنده، دل داده، سرسپرده و نزديك شده است.
با كمى تأمّل در زندگى او، ارزشها و فضيلتهاى اين راوى بزرگ در برابرت مجسم مى شود و تو را در پيشگاه اين سلاله زهرا(س) به تعظيم وا مى دارد.