گذشته از اين دو روايت جامع، روايتهايى نيز در يكايك موضوعات فرعى آنها از حضرت عبدالعظيم نقل شده كه گزارش آنها به شرح زير است:
۱. مسئوليت در همنشينى با اشخاص در گفتنها و شنيدنها. ۱
۲. منشأشناسى معصيتها ۲ و لزوم دورى از آنها و اهل معصيت. ۳
۳. ترك دنيا و مال پرستى ۴ در موعظه اى طولانى به نقل از اميرالمؤمنين(ع).
۴. مدارا، ملاقات برادران ايمانى و شكرگزارى از بندگان خدا. ۵
۵. ثواب بر اعمال نيك و اخلاق نيك فردى ۶
۶. نصايح و مواعظ حكمت آموز در موقعيتهاى مناسب. ۷
بديهى است كه با توجه به گستردگى و اهميتى كه اين موضوع در تعاليم دينى و در حوزه روايات اهل بيت دارد، شرح و بسط آن و دقت در مضامين روايات بسيار بجا و مناسب است و اين نوشتار مجال آن را ندارد.
1.مسايل على بن جعفر، ص ۳۴۳؛ علل الشرايع، ج ۲، ص ۶۰۵؛ مسند عبدالعظيم حسنى، ص ۱۲۶، ح ۳.
2.التوحيد، ص ۹۶؛ عيون اخبار الرضا(ع)، ج ۱، ص ۳۷؛ تحف العقول، ص ۴۱۱؛ بحارالانوار، ج ۵، ص ۴؛ مسند عبدالعظيم حسنى، ص ۱۳۴، ح ۱۳.
3.علل الشرايع، ج ۲، ص ۵۹۹؛ مسند عبدالعظيم حسنى، ص ۱۹۲، ح ۶۰؛ بحارالانوار، ج ۶۸، ح ۲۸۲؛ مسند عبدالعظيم حسنى، ص ۲۵۶، ح ۱۱۱.
4.الأمالى، طوسى، ص ۶۵۲؛ مسند عبدالعظيم حسنى، ص ۱۵۲ - ۱۵۶، ح ۲۸.
5.مسند عبدالعظيم حسنى، ص ۱۶۸، ح ۳۶ و ص ۲۱۰، ح ۷۱ و ص ۱۸۲، ح ۴۹.
6.همان، ص ۱۷۲ - ۱۸۰، ح ۳۹ - ۴۶.
7.همان، ص ۱۸۴ و ۱۸۶، ح ۵۴ و ص ۲۱۴، ح ۸۰ و ص ۲۳۸ و ۲۴۰، ح ۹۴ و ص ۲۵۸، ح ۱۱۲.
