اين روايات تفسيرى در موضوع خلقت انسان ۱ و تفسير آيات مورد استناد مجبره -كه در آن عصر حضور داشتند ۲ و تبيين برخى مبهمات قرآنى ۳ و تبيين معناى نظر به خداوند در روز قيامت ۴ و يا تعيين مراد از برخى الفاظ قرآنى. ۵
همچنين آن حضرت، روايتى را با سند متصل از امام على(ع) نقل كرده كه اميرمؤمنان چهار حكمت از كلماتشان را مورد تصديق قرآن و تطبيق آيات قرآنى دانسته اند كه به نوعى تفسير آن آيات شمرده مى شود. ۶
بديهى است كه اين روايات نيز بايد براى شناخت شيوه تفسيرى اهل بيت، مورد بررسى دقيق و تحقيق قرار گيرد.
ششم. احكام شرعى
بخشى از روايات حضرت عبدالعظيم، در موضوع احكام شرع و حكمت برخى از آنها وارد شده است. همچنين فضايل و ثواب برخى اعمال عبادى نيز در اين روايات تبيين شده اند.
در موضوع طهارت، حديث مشهور «لا صلاة الاّ بطهور؛ هيچ نمازى بدون طهارت پذيرفته نيست» ۷ را آن حضرت از امام جواد(ع) نقل كرده است. همچنان كه در گفت وگوى حضرت موسى با خداوند، فضيلت وضو هم بيان شده، ۸ عدم جواز
1.الكافى، ج ۱، ص ۱۴۷؛ مسند عبدالعظيم حسنى، ص ۱۳۰ و ۱۳۲، ح ۹.
2.عيون اخبار الرضا(ع)، ج ۲، ص ۱۱۳؛ مسند عبدالعظيم حسنى، ص ۱۳۴ و ۱۳۸، ح ۱۴.
3.عيون اخبار الرضا(ع)، ج ۱، ص ۵۹؛ مسند عبدالعظيم حسنى، ص ۱۳۸، ح ۱۵.
4.مسند عبدالعظيم حسنى، ص ۱۳۸، ح ۱۶.
5.معانى الأخبار، ص ۱۳۹؛ مسند عبدالعظيم حسنى، ص ۱۵۶ و ۱۵۸، ح ۲۹ و ۳۱ و ص ۲۵۴، ح ۱۰۹؛ بحارالانوار، ج ۵، ص ۲۰۱.
6.الامالى، طوسى، ص ۴۹۴؛ مسند عبدالعظيم حسنى، ص ۲۵۲، ح ۱۰۶.
7.بحارالانوار، ج ۸، ص ۲۳۸؛ مسند عبدالعظيم حسنى، ص ۲۶۲، ح ۱۱۸.
8.الأمالى، صدوق، ص ۲۷۶؛ مسند عبدالعظيم حسنى، ص ۱۷۶، ح ۴۰.