۰.رسول خدا فرموده است:مَنْ سَنَّ سُنَةً حَسَنَةً عُمِلَ بِها مِنْ بَعْدِهِ, كانَ لَهُ أجُرهُ وَ مِثْلُ اُجورهِم مِنْ غَيْرِ أنْ يَنْقُصَ مِنْ اُجورِهِمْ شَيْئاً وَمَنْ سَنَّ سُنَّةً سَيِئَةً فَعُمِلَ بِها بَعْدَهُ, كانَ عَلَيْهِ وِزْرهُ وَ مِثْلُ أوزارِهِمْ مِنْ غَيرِ أنْ يَنْقُصَ مِنْ أوزارِهِمْ شَيْئا. ^۱

۰.آن كه سنّتى نيك را پايه گذارى كند و بدان عمل شود, پاداش عمل خودش به اندازه پاداش ديگر عاملان, به وى داده مى شود, بدون آن كه از پاداش عاملان كم شود; و آن كه سنّتى بد را پايه گذارَد و بدان عمل شود, وَبال عمل خودش و ديگران برعهده اوست, بدون آن كه از وِزْر و وَبال ديگران كاسته شود.

۰.اميرالمؤمنين به مالك اشتر فرمود:ولاتَنْقُضْ سُنّةً صالِحَةً عَمِلَ بها صدورُ هذِهِ الاُمَةِ وَاجْتَمَعَتْ بِها الاُلْفَة وَصَلُحَتْ عليها الرعِيَّةُ وَلاتَحْدُثَنَّ سنّةً تَضُرُّ بشىء مِنْ ماضى تلكَ السُّنَنِ فيكونُ الأجْرُ لِمَنْ سَنَّها وَالوِزْرُ عليكَ بِما نَقَضْتَ مِنها. ^۲

۰.آيين پسنديده اى را بر هم مريز كه بزرگان اين امتْ بِدان رفتار نموده اند و به وسيله آن, مردم به هم پيوسته اند, و رعيّت با يكديگر سازش كرده اند; و آيينى مگذار كه چيزى از سنّت هاى نيك گذشته را زيان رسانَد تا پاداش از آنِ   نهنده سنّت باشد و گناه شكستن آن بر تو مانَد.