۱۹۳.صحيح مسلم - به نقل از عبادة بن صامت -:پيامبر صلى اللَّه عليه و آله هر گاه بر او وحى فرستاده مىشد ، سرش را پايين مىانداخت و يارانش نيز سرهاى خود را به زير مىافكندند ، و چون وحى از او برطرف مىشد ، سرش را بلند مىكرد .
۱۹۴.صحيح مسلم - به نقل از عبادة بن صامت -:پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله زمانى كه بر او وحى فرو فرستاده مىشد ، بر اثر آن ، به رنج و سختى مىافتاد و رنگ چهرهاش دگرگون مىگشت .
۱۹۵.المناقب ، ابن شهرآشوب - به نقل از ابن عبّاس -:پيامبر صلى اللَّه عليه و آله هر گاه قرآن بر او نازل مىشد ، آن را با زبان و لبانش مىگرفت [و بازگو مىكرد] و از اين بابت ، به سختى و رنج مىافتاد . پس اين آيه بر او نازل شد : (زبانت را به آن مجنبان) .
و زمانى كه بر ايشان ، وحى فرود مىآمد ، درد شديدى از آن احساس مىكرد و سردرد مىگرفت و احساس سنگينى مىكرد .
۱۹۶.صحيح البخارى - به نقل از ابن عبّاس -:پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله ، هر گاه جبرئيل عليه السلام وحى مىآورد ، زبان و لبانش را بسيار به آن مىجنباند و از اين بابت ، دچار سختى و زحمت مىشد .
۱۹۷.السنن الكبرى - به نقل از ابن عبّاس -:زمانى كه بر پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله وحى نازل مىشد ، رنگ گونه و چهرهاش تغيير مىكرد و يارانش سكوت مىكردند و هيچ يك از آنها سخن نمىگفت .
