۱۹۸.بحار الأنوار : [كازرونى] در المنتقى مىگويد : هر گاه پيامبر صلى اللَّه عليه و آله را وحى فرا مىگرفت ، آنچه از فرمان خدا او را فرا گرفته بود ، بر بدنش سنگينى مىكرد .
۱۹۹.صحيح مسلم - به نقل از ابو هُرَيره -:زمانى كه وحى مىآمد ، [آمدنش] بر ما پوشيده نمىماند و هر گاه مىآمد، هيچ كس نگاهش را به طرف پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله بر نمىگردانْد، تا آن گاه كه وحى ، تمام مىشد .
۲۰۰.المعجم الأوسط - به نقل از ابو هُرَيره -:هر گاه بر پيامبر صلى اللَّه عليه و آله وحى نازل مىشد ، سردرد مىگرفت و [براى آرام ساختن آن] سرش را حنا مىبست .
۲۰۱.سنن الترمذى - به نقل از عمر بن خطّاب -:زمانى كه بر پيامبر صلى اللَّه عليه و آله وحى نازل مىگشت ، نزديك صورتش صدايى مانند صداىِ زنبور عسل ، شنيده مىشد .
۲۰۲.مسند ابن حنبل - به نقل از عبد اللَّه بن عمرو -:از پيامبر صلى اللَّه عليه و آله پرسيدم : اى پيامبر خدا ! آيا وحى را حس مىكنيد ؟
پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله فرمود : «چرا . صداهايى [مانند صداى زنگ و به هم خوردن زنجير ]مىشنوم . سپس ساكت مىمانم . هر بار كه بر من وحى مىشود ، احساس مىكنم كه جانم كَنْده مىشود» .
۲۰۳.مسند ابن حنبل - به نقل از عبد اللَّه بن عمرو -:سوره مائده در حالى بر پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله نازل شد كه سوار بر شترش بود و آن حيوان نتوانست كه پيامبر صلى اللَّه عليه و آله را تحمّل كند . از اين رو، ايشان از شتر ، پياده شد .
