۱۶۶.بصائر الدرجات- به نقل از سفيان بن سيط -: به امام صادق علیه السّلام گفتم: فدايت شوم! مردى از سوى شما نزد ما مىآيد و امرى سنگين از شما براى ما نقل مىکند. سينههايمان، از آن به تنگ مىآيد، چندان که او را تکذيب مىکنيم. امام صادق علیه السّلام فرمود: «آيا از قول من برايتان حديث نقل نمىکند؟». گفتم: چرا. فرمود: «شب را روز و روز را شب مىنامد؟». گفتم: نه. فرمود: «آن را به ما باز گردان که اگر تکذيبش کنى، ما را تکذيب کردهاى».
۱۶۷.امام باقر علیه السّلام: به امر ما و آنچه از جانب ما به شما مىرسد، بنگريد. اگر آن را موافق قرآن يافتيد، آن را به کار ببنديد و اگر آن را موافق نيافتيد، باز گردانيد. اگر امر بر شما مشتبه شد، در آن، توقّف کنيد و آن را به ما باز گردانيد تا برايتان تشريح کنيم، همان گونه که براى ما شرح داده شده است.
۱۶۸.امام باقر علیه السّلام -در سفارش به شيعيانش -: تواناى شما به ناتوانتان يارى رسانَد و داراى شما به نادارتان کمک کند و راز ما را فاش نسازيد. امر [امامت] ما را آشکار نکنيد و هر گاه حديثى از ما به شما رسيد و يک يا دو گواه از کتاب خدا برايش پيدا کرديد، آن را بپذيريد، و گر نه، در باره آن، درنگ کنيد و سپس آن را به ما ارجاع دهيد [و از ما بپرسيد] تا [حقيقت امر] برايتان روشن شود.
