۱۳۲.پيامبر خدا صلی الله علیه و آله: گم شده مؤمن، علم است. هر گاه حديثى را [با حفظ کردن و نوشتن] به بند مىکشد، در پى حديث ديگرى مىرود.
۱۳۳.امام باقر علیه السّلام: در جستجوى دانش، بشتابيد. سوگند به آن که جانم به دست اوست، تنها يک حديث در حلال و حرام که از فردى راستگو فرا بگيرى، بهتر از دنيا و زر و سيم نهفته در آن است. اين، از آن روست که خداوند مىفرمايد: «آنچه را پيامبر برايتان آورده، برگيريد و از آنچه شما را باز داشته، دست بکشيد» و بىگمان، على علیه السّلام به قرائت قرآن، فرمان مىداد.
۱۳۴.عيون أخبار الرضا علیه السّلام -به نقل از عبد السلام بن صالح هروى -: از امام رضا علیه السّلام شنيدم که مىفرمايد: «رحمت خدا بر آن بندهاى که امر ما را زنده گردانَد!».گفتم: چگونه امر شما را زنده مىگرداند؟
فرمود: «دانشهاى ما را فرا مىگيرد و آنها را به مردم مىآموزد».
۱۳۵.امام رضا علیه السّلام -هنگامى که از ايشان در باره فرمان حج پرسيده شد؟ -: علّتش بار يافتن در پيشگاه خداوند عز و جل و طلب فزونى از اوست... و نيز آگاه شدن از مسائل دينى و رساندن اخبار امامان علیهم السّلام به هر سو و ناحيهاى؛ چنان که خداوند متعال فرمود: «چرا از هر گروهى، دستهاى كوچ نمىكنند تا در [تعاليم] دين، آگاه شوند و قوم خود را، وقتى به سوى آنان باز گشتند، بيم دهند، باشد كه [از كيفر الهى] بترسند» و «تا آن كه منافع خود را بيابند».
۴ / ۲
حديثآموزى به فرزندان
۱۳۶.امام صادق علیه السّلام: به فرزندانتان حديث بياموزيد، پيش از آن که مُرجِئه قبل از شما سوى آنان بشتابند [و آنها را منحرف سازند].
