65
گزیده شناخت نامه حدیث

۳ / ۳

شیوه انتقال احاديث پيامبر صلی الله علیه و آله به اهل بيت علیهم السّلام

۱۰۷.امام باقر علیه السّلام: پيامبر صلی الله علیه و آله در بيمارى منجر به وفاتش على علیه السّلام را فرا خواند و فرمود: «اى على! نزديکم بيا تا رازهايى را که خداوند به من گفته، با تو بگويم و تو را امين بر چيزهايى کنم که خداوند، مرا بر آنها امين کرده است».
پيامبر صلی الله علیه و آله، اين کار را براى على علیه السّلام کرد و على علیه السّلام، آن را براى حسن و حسن، براى حسين و حسين، براى پدرم کرد و پدرم نيز آن را براى من، انجام داد. درودهاى خدا بر همه آنان باد!

۳ / ۴

استناد احاديث اهل بيت علیهم السّلام به پيامبر صلی الله علیه و آله

۱۰۸.الأمالى، مفيد - به نقل از جابر جُعْفى -: به امام باقر علیه السّلام گفتم: هر گاه حديثى براى من مى‏گويى، سند آن را نيز براى من باز گو.
فرمود: «پدرم به نقل از جدّم به نقل از پيامبر خدا صلی الله علیه و آله به نقل از جبرئيل علیه السّلام به نقل از خداوند عز و جل براى من حديث گفته است. هر حديثى براى تو بگويم، با اين اِسناد است».
و فرمود: «اى جابر، يک حديث که از فردى راستگو فرا گيرى، براى تو بهتر است از دنيا و آنچه در آن است».

۱۰۹.امام باقر علیه السّلام -وقتى از ايشان از حديث پرسيده شد که: مُرسَل مى‏گوييد و اِسناد نمى‏دهيد؟ -: هر گاه من، حديثى گفتم و آن را اسناد ندادم، سند من در آن، پدرم است، به نقل از جدّم به نقل از پدرش به نقل از جدّش پيامبر خدا صلی الله علیه و آله به نقل از جبرئيل علیه السّلام به نقل از خداوند عز و جل.

۱۱۰.الأمالى، مفيد - به نقل از سالم بن ابى حفصه -: هنگامى که امام محمّد باقر علیه السّلام از دنيا رفت، به همراهانم گفتم: منتظر من باشيد تا نزد ابو عبد اللّٰه‏، جعفر بن محمّد علیه السّلام بروم و به او تسليت گويم. سپس نزد او آمدم و تسليتش دادم و گفتم: ما از خداييم و به سوى او باز مى‏گرديم. به خدا سوگند، کسى [از ميان ما] رفت که وقتى مى‏گفت: «پيامبر خدا صلی الله علیه و آله فرمود»، از راويان ميان او و پيامبر خدا صلی الله علیه و آله سؤال نمى‏شد. به خدا سوگند، ديگر مانند او هيچ گاه ديده نخواهد شد.
امام صادق علیه السّلام، اندکى سکوت کرد و سپس فرمود: «خداوند عز و جل مى‏فرمايد: "يکى از بندگان من، پاره‏اى خرما صدقه مى‏دهد، آن را برايش رشد مى‏دهم، همان گونه که يکى از شما، کرّه اسبش را رشد مى‏دهد، تا آن که آن را مانند کوه اُحد قرار مى‏دهم"».
من نزد همراهانم رفتم و گفتم: از اين شگفت‏تر نديده‏ام! ما نقل قول مستقيم و بدون واسطه ابو جعفر [امام باقر علیه السّلام] را که مى‏گفت: «پيامبر خدا صلی الله علیه و آله فرمود» بزرگ مى‏شمرديم و اکنون، ابو عبد اللّه‏ [امام صادق علیه السّلام] براى ما بدون واسطه مى‏گويد: «خداوند عز و جل مى‏فرمايد».


گزیده شناخت نامه حدیث
64

۳ / ۳

كَيفِيَّةُ انتِقالِ أحاديثِ النَّبِيِّ إلى أهلِ البَيتِ

۱۰۷.الإمام الباقر علیه السّلام: إنَّ رَسولَ اللّهِ صلی الله علیه و آله دَعا عَلِيّا علیه السّلام فِي المَرَضِ الَّذي تُوُفِّيَ فيهِ، فَقالَ: «يا عَلِيُّ! ادنُ مِنّي حَتّى اُسِرَّ إلَيكَ ما أسَرَّ اللّهُ إلَيَّ، وأَئتَمِنَكَ عَلى مَا ائتَمَنَنِيَ اللّهُ عَلَيهِ»، فَفَعَلَ ذلِكَ رَسولُ اللّهِ صلی الله علیه و آله بِعَلِيٍّ علیه السّلام، وفَعَلَهُ عَلِيٌّ علیه السّلام بِالحَسَنِ، وفَعَلَهُ الحَسَنُ بِالحُسَينِ، وفَعَلَهُ الحُسَينُ بِأَبي، وفَعَلَهُ أبي بي، صَلَواتُ اللّهِ عَلَيهِم أجمَعينَ.۱

۳ / ۴

إسنادُ أحاديثِ أهلِ البَيتِ إلَى النَّبِيِّ

۱۰۸.الأمالي للمفيد عن جابر الجعفي: قُلتُ لِأَبي جَعفَرٍ مُحَمَّدِ بنِ عَلِيٍّ الباقِرِ علیه السّلام: إذا حَدَّثتَني بِحَديثٍ فَأَسنِدهُ لي، فَقالَ: حَدَّثَني أبي، عَن جَدّي، عَن رَسولِ اللّهِ صلی الله علیه و آله، عَن جَبرَئيلَ علیه السّلام، عَنِ اللّهِ عز و جل. وكُلُّ ما اُحَدِّثُكَ بِهذَا الإِسنادِ.
وقالَ: يا جابِرُ! لَحَديثٌ واحِدٌ تأخُذُهُ عَن صادِقٍ خَيرٌ لَكَ مِنَ الدُّنيا وما فيها.۲

۱۰۹.الإمام الباقر علیه السّلام - لَمّا سُئِلَ عَنِ الحَديثِ تُرسِلُهُ ولا تُسنِدُهُ -: إذا حَدَّثتُ الحَديثَ فَلَم اُسنِدهُ فَسَنَدي فيهِ: أبي، عَن جَدّي، عَن أبيهِ، عَن جَدِّهِ رَسولِ اللّهِ صلی الله علیه و آله، عَن جَبرَئيلَ علیه السّلام، عَنِ اللّهِ عز و جل.۳

۱۱۰.الامالي للمفيد عن سالم بن أبي حفصة: لَمّا هَلَكَ أبو جَعفَرٍ مُحَمَّدُ بنُ عَلِيٍّ الباقِرُ علیه السّلام قُلتُ لِأَصحابي: اِنتَظِروني حَتّى أدخُلَ عَلى أبي عَبدِ اللّهِ جَعفَرِ بنِ مُحَمَّدٍ علیه السّلام فَاُعَزِّيَهُ، فَدَخَلتُ عَلَيهِ فَعَزَّيتُهُ، ثُمَّ قُلتُ: إنّا لِلهِ وإنّا إلَيهِ راجِعونَ، ذَهَبَ ـ وَاللّهِ ـ مَن كانَ يَقولُ: قالَ رَسولُ اللّهِ صلی الله علیه و آله، فَلا يُسأَلُ عَمَّن بَينَهُ وبَينَ رَسولِ اللّهِ صلی الله علیه و آله، لا وَاللّهِ لا يُرى مِثلُهُ أبَدا!
قالَ: فَسَكَتَ أبو عَبدِ اللّهِ علیه السّلام ساعَةً، ثُمَّ قالَ: قالَ اللّهُ عز و جل: إنَّ مِن عِبادي مَن يَتَصَدَّقُ بِشِقِّ تَمرَةٍ فَاُرَبّيها لَهُ فيها كَما يُرَبّي أحَدُكُم فَلُوَّهُ حَتّى أجعَلَها لَهُ مِثلَ اُحُدٍ.
فَخَرَجتُ إلى أصحابي، فَقُلتُ: ما رَأَيتُ أعجَبَ مِن هذا! كُنّا نَستَعظِمُ قَولَ أبي جَعفَرٍ علیه السّلام: «قالَ رَسولُ اللّهِ صلی الله علیه و آله» بِلا واسِطَةٍ، فَقالَ لي أبو عَبدِ اللّهِ علیه السّلام: «قالَ اللّهُ عز و جل» بِلا واسِطَةٍ!۴

1.. بصائر الدرجات: ص ۳۷۷ ح ۱ و ۵، و راجع الكافي: ج ۱ ص ۲۹۸ ح .

2.. الأمالي للمفيد: ص ۴۲ ح ۱۰، بحار الأنوار: ج ۲ ص ۱۴۸ ح ۲۱.

3.. الإرشاد: ج ۲ ص ۱۶۷، كشف الغمّة: ج ۲ ص ۳۴۵، بحار الأنوار: ج ۴۶ ص ۲۸۸ ح ۱۱.

4.. الأمالي للمفيد: ص ۳۵۴ ح ۷، الأمالي للطوسي: ص ۱۲۵ ح ۱۹۵، بحار الأنوار: ج ۴۷ ص ۲۷ ح ۲۷.

  • نام منبع :
    گزیده شناخت نامه حدیث
    سایر پدیدآورندگان :
    عبدالهادي مسعودي
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1400/08/19
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 1826
صفحه از 439
پرینت  ارسال به