۴۲۱.بحار الأنوار- به نقل از حسن بن جَهْم -: به عبد صالح [امام کاظم] گفتم: آيا در آنچه از شما به ما مىرسد، جز تسليم، راهى داريم؟ فرمود: «نه. به خدا، جز تسليم در برابر ما، چارهاى نداريد». گفتم: از امام صادق، چيزى روايت مىشود و سپس، خلاف همان از ايشان، روايت مىشود. کدام را بگيريم؟ فرمود: «آنچه را مخالف [نظر] غير شيعه است، بگيريد و از آنچه موافق [نظر] غير شيعه است، بپرهيزید».۱
۵. احتياط
۴۲۲.عوالى اللآلى- به نقل از زُرارة بن اَعيُن -: از امام باقر علیه السّلام پرسيدم: فدايت شوم! دو روايت يا حديث متعارض از شما به ما مىرسد. کدام را بگيريم؟ امام علیه السّلام فرمود: «اى زُراره! آنچه را ميان يارانت مشهور است، بگير و ناهماهنگ نادر را فرو گذار». گفتم: اى سروَر من! هر دوى آنها، مشهور و منقول از شما هستند؟ فرمود: «گفته کسى را بگير که نزد تو، عادلتر است و اطمينان بيشترى به او دارى». گفتم: هر دو [راوى] عادل، پسنديده و مطمئن هستند. فرمود: «بنگر هر کدام که با مذهب غير شيعه موافق است، رهايش کن و آنچه را مخالف آنان است، بگير که حق در آن روايتى است که مخالف ايشان است». گفتم: گاه هر دو موافق آنها يا هر دو مخالف هستند. در اين صورت، چه کنم؟ فرمود: «در اين صورت، آنچه را موافق احتياط در دينت است، بگير و آنچه را مخالف احتياط، رها کن». گفتم: هر دو موافق احتياط يا مخالف احتياط باشند، چه؟ فرمود: «در آن صورت، مىتوانى هر کدام را بگيرى و ديگرى را فرو گذارى».
و در نقلى ديگر، امام فرمود: «در اين صورت، کار را به تأخير انداز تا امامت را ببينى و از او بپرسى».
۴۲۳.پيامبر خدا صلی الله علیه و آله: هنگامى که امور بر تو، مختلف و احاديث، فراوان شدند، هدايت، در آن است که آنچه را به شکت مىاندازد، واگذارى و آنچه را به شکت نمىاندازد، برگيرى.
