۴. عمل به مرجّحات
۴۱۶.امام صادق علیه السّلام: آنچه را ميان يارانت مشهور است، بگير و آنچه را نادر است، رها کن.
۴۱۷.امام صادق علیه السّلام: چون دو حديث مختلف به شما مىرسد، آن را بگيريد که با [نظر] غير شيعه، مخالف است.
۴۱۸.امام صادق علیه السّلام: هنگامى که دو حديث مختلف به شما مىرسد، هر دو را بر کتاب خدا، عرضه کنيد. آنچه با کتاب خدا موافق بود، بگيريد و آنچه مخالف کتاب خدا بود، رهايش کنيد و اگر آن دو را در کتاب خدا نيافتيد، بر روايات غير شيعه، عرضه کنيد. آنچه را موافق روايات آنها بود، رها کنيد و آنچه را مخالف بود، برگيريد.
۴۱۹.الاحتجاج- به نقل از سماعة بن مهران -: از امام صادق علیه السّلام پرسيدم: دو حديث به ما مىرسد. يکى، ما را به [انجام کارى]، فرمان مىدهد و ديگرى ما را از آن، باز مىدارد؟ فرمود: «به هيچ يک از آنها عمل نکن تا امامت را ببينى و از او بپرسى». گفتم: [وقتى] ناچار هستيم که به يکى از آن دو، عمل کنيم؟ فرمود: «آن را که مخالف [نظر] غير شيعه است، بگير».
۴۲۰.علل الشرائع- به نقل از ابو اسحاق ارجانى که سند حديث را به معصوم علیه السّلام رسانده -: امام صادق علیه السّلام فرمود: «آيا مىدانى چرا فرمان يافتهايد که مخالف گفته غير شيعه را بگيريد»؟
گفتم: نمىدانيم. فرمود: «على به هيچ آيينى از آيينهاى خدايى عمل نمىکرد، جز آن که امّت، مخالف آن عمل مىکرد تا کار او را باطل کنند و از امير مؤمنان علیه السّلام، چيزى را که نمىدانستند، مىپرسيدند و چون ايشان، فتوايش را به آنها مىفرمود، ضدّ آن را از نزد خود مىساختند تا مردم را به اشتباه بيندازند».
