۳۸۴.الاحتجاج: [محمّد بن عبد اللّه حِميَرى] سؤال کرد و گفت: براى ما روايت شده است که در باره نماز خواندن در لباس خَز که با کُرْکِ خرگوش آميخته شده، از امام هادى علیه السّلام پرسيدند. ايشان نوشت: «جايز است» و نيز از ايشان روايت شده است که «جايز نيست». به کدام حديث، عمل کنيم؟
امام علیه السّلام جواب داد: «تنها در کُرْکهايى که همراه پوست است، حرام شده است؛ امّا همه کُرْکها، به تنهايى، حلالاند».
۹ / ۱۴
عرضه حديث بر یاران پیامبر و امامان
۳۸۵.الكافى- به نقل از عمر بن اُذَينه -: به زُراره گفتم: کسانى براى من چيزهايى در باره فرائضِ ارث از امام صادق علیه السّلام و پدرش علیه السّلام نقل کردهاند. آنها را بر تو عرضه مىکنم. هر کدام که باطل است، بگو: «اين، باطل است» و هر کدام که حقّ است، بگو: «اين، حق است و [لى] آن را روايت مکن [که ممکن است تقيّهاى بوده يا معارض داشته باشد و...] و ساکت بمان».
۳۸۶.الكافى- به نقل از عمر بن اُذَينه -: به زُراره گفتم: شنيدم که محمّد بن مسلم و بُکَير از امام باقر علیه السّلام در باره شوهر و پدر و مادر و دختر [وارث فرد متوفّا] روايت کردهاند که شوهر، يکچهارم، يعنى سه سهم از دوازده سهم و پدر و مادر، دو ششم، يعنى چهار سهم از دوازده سهم را دارند و پنج سهم باقى مانده، از آنِ دختر است؛ زيرا اگر او پسر بود، جز پنج سهم از دوازده تا، حقّ ديگرى نداشت، امّا اگر دو دختر بودند، پنج سهم از دوازده سهم را دارند؛ زيرا آن دو اگر پسر بودند، غير از آنچه باقى مانده، يعنى پنج سهم از دوازده سهم نداشتند.
زُراره گفت: اين، حقّ است. هنگامى که خواستى زياده سهام [و تقسيم به روش معمول] را کنار بيفکنى، سهم اضافى را بر فريضه و سهم معيّن شده، بار نمىکنى. نقصان، تنها بر کسانى وارد مىشود که سهم آنان، افزون بر فرائض است [و سهم تعيين شده] ندارند، مانند فرزندان و خواهران از يک پدر و مادر؛ امّا در باره شوهر و برادران مادرى، چيزى از سهمى که برايشان تعيين شده است، کم نمىشود.
