۳. تصحيح حديث
۳۸۰.تهذيب الأحكام- به نقل از محمّد بن حسن صفّار -: به امام حسن عسکرى علیه السّلام نامه نوشتم و از او در باره چگونگى وقف صحيح، سؤال کردم؛ زيرا روايت شده که وقف، اگر معيّن نباشد، باطل است و به وارثان، باز گردانده مىشود، امّا اگر معيّن باشد، صحيح و جارى است. گروهى مىگويند: وقف معيّن، وقفى است که در وقف نامهاش ذکر شده که آن، وقف فلانى و فرزندان او پس از وى است و چون نسلشان منقرض شد، از آنِ فقيران و بينوايان است تا آن گاه که خداوند، زمين و هر کس را که روى آن است، ارث ببرد. گروهى ديگر مىگويند: وقف معيّن، يعنى در آن ذکر شود که آن، براى فلانى و نسل پس از وى است تا آن گاه که باقى بمانند و ديگر در آخر آن ذکر نکند که پس از انقراض نسل، از آنِ فقيران و بينوايان است تا آن گاه که خداوند، زمين و هر کس را که روى آن است، ارث ببرد.
و وقف غير معيّن، اين است که بگويد: «اين، وقف است» و کسى را ذکر نکند. کدام يک از اين وقفها صحيح و کدام باطل است؟ امام علیه السّلام نوشت: «وقفها [همه درست و] مطابق با همان است که واقف، وقف مىکند، إن شاء اللّه!».
۴. انکار حديث
۳۸۱.تهذيب الأحكام- به نقل از احمد بن محمّد بن مطهّر -: به امام حسن عسکرى علیه السّلام نوشتم که فردى از پدرانت علیهم السّلام روايت کرده است که فرمودهاند: پيامبر خدا صلی الله علیه و آله در ماه مبارک رمضان، افزون بر ديگر روزها نماز نمىخوانْد.
امام علیه السّلام در پاسخ نوشت: «دروغ گفته است. خدا، دهانش را خُرد کند! در هر شب از ماه رمضان، بيست رکعت نماز بگزار تا بيستم ماه و در شب بيست و يکم، صد رکعت و در شب بيست و سوم نيز صد رکعت نماز بگزار و در هر يک از ده شب آخر، سى رکعت نماز بخوان».