289
گزیده شناخت نامه حدیث

۲. تبيين حديث

۳۷۳.الكافى- به نقل از محمّد بن احمد، از يکى از شيعيان -: به ابو الحسن عسکرى [امام هادى] علیه السّلام نوشتم: فدايت گردم! معناى اين فرموده امام صادق علیه السّلام چيست که: «حديث ما را نه هيچ فرشته مقرّبى بر مى‏تابد، نه هيچ پيامبر مُرسلى و نه هيچ مؤمنى که خداوند، دلش را به ايمان آزموده باشد»؟
پاسخ آمد: «معناى فرموده امام صادق که آن را هيچ فرشته‏اى و پيامبرى و مؤمنى بر نمى‏تابد، اين است که فرشته، آن را تحمّل نمى‏کند تا به فرشته ديگر بگويد و پيامبر، آن را تحمّل نمى‏کند تا به پيامبرى ديگر برسانَد و مؤمن، آن را تحمّل نمى‏کند تا براى مؤمن ديگر، بازگو کند. اين است معناى فرموده جدّم علیه السّلام».

۳. انکار حديث

۳۷۴.الكافى- به نقل از محمّد بن ريّان -: به عسکرى [امام هادى] علیه السّلام نوشتم: فدايت گردم! براى ما روايت شده که براى پيامبر خدا صلی الله علیه و آله، نصيبى از دنيا، جز خمس نيست. جواب آمد: «دنيا و هر آنچه بر آن است، براى پيامبر خدا صلی الله علیه و آله است».

۴. تصحيح حديث

۳۷۵.الكافى- به نقل از على بن مهزيار -: در نامه عبد اللّه‏ بن محمّد به امام هادى علیه السّلام چنين خواندم: فدايت گردم! زُراره، از امام باقر و امام صادق - درودهاى خدا بر ايشان باد - در باره ريخته شدن شراب به لباس روايت کرده است که آنها فرموده‏اند: «اشکال ندارد با آن [لباس] نماز بخواند. تنها نوشيدن آن حرام شده است». غير از زُراره هم از امام صادق علیه السّلام روايت کرده که فرمود: «وقتى به لباست شراب، يا نبيذ - يعنى مست کننده - ريخت، اگر جاى آن را مى‏دانى، بشوى و اگر نمى‏دانى، همه لباس را بشوى و اگر در آن نماز خوانده‏اى، نمازت را دوباره بخوان». به من بفرما که کدام روايت را برگيرم؟
امام علیه السّلام با خطّ خودش نوشت: «گفته امام صادق علیه السّلام [در کلام اخير] را برگير».


گزیده شناخت نامه حدیث
288

۲. تَبيينُ الحَديثِ

۳۷۳.الكافي عن محمّد بن أحمد عن بعض أصحابنا: كَتَبتُ إلى أبِي الحَسَنِ صاحِبِ العَسكَرِ علیه السّلام: جُعِلتُ فِداكَ، ما مَعنى قَولِ الصّادِقِ علیه السّلام: «حَديثُنا لا يَحتَمِلُهُ مَلَكٌ مُقَرَّبٌ، ولا نَبِيٌّ مُرسَلٌ، ولا مُؤمِنٌ امتَحَنَ اللّهُ قَلبَهُ لِلإِيمانِ»؟ فَجاءَ الجَوابُ:
إنَّما مَعنى قَولِ الصّادِقِ علیه السّلام - أي: لا يَحتَمِلُهُ مَلَكٌ ولا نَبِيٌّ ولا مُؤمِنٌ - أنَّ المَلَكَ لا يَحتَمِلُهُ حَتّى يُخرِجَهُ إلى مَلَكٍ غَيرِهِ، وَالنَّبِيُّ لا يَحتَمِلُهُ حَتّى يُخرِجَهُ إلى نَبِيٍّ غَيرِهِ، وَالمُؤمِنُ لا يَحتَمِلُهُ حَتّى يُخرِجَهُ إلى مُؤمِنٍ غَيرِهِ، فَهذا مَعنى قَولِ جَدّي علیه السّلام.۱

۳. إنكارُ الحَديثِ

۳۷۴.الكافي عن محمّد بن الريّان: كَتَبتُ إلَى العَسكَرِيِّ علیه السّلام: جُعِلتُ فِداكَ، رُوِيَ لَنا أن لَيسَ لِرَسولِ اللّهِ صلی الله علیه و آله مِنَ الدُّنيا إلَّا الخُمُسُ، فَجاءَ الجَوابُ: إنَّ الدُّنيا وما عَلَيها لِرَسولِ اللّهِ صلی الله علیه و آله.۲

۴. تَصحيحُ الحَديثِ

۳۷۵.الكافي عن علي بن مهزيار: قَرَأتُ في كِتابِ عَبدِ اللّهِ بنِ مُحَمَّدٍ إلى أبِي الحَسَنِ علیه السّلام: جُعِلتُ فِداكَ، رَوى زُرارَةُ عَن أبي جَعفَرٍ وأَبي عَبدِ اللّهِ صَلَواتُ اللّهِ عَلَيهِما فِي الخَمرِ يُصيبُ ثَوبَ الرَّجُلِ أنَّهُما قالا: «لا بَأسَ بِأَن يُصَلِّيَ فيهِ، إنَّما حُرِّمَ شُربُها»، ورَوى غَيرُ زُرارَةَ عَن أبي عَبدِ اللّهِ علیه السّلام أنَّهُ قالَ: «إذا أصابَ ثَوبَكَ خَمرٌ أو نَبيذٌ - يَعني المُسكِرَ - فَاغسِلهُ إن عَرَفتَ مَوضِعَهُ، وإن لَم تَعرِف مَوضِعَهُ فَاغسِلهُ كُلَّهُ، وإن صَلَّيتَ فيهِ فَأَعِد صَلاتَكَ»، فَأَعلِمني ما آخُذُ بِهِ؟ فَوَقَّعَ بِخَطِّهِ علیه السّلام: خُذ بِقَولِ أبي عَبدِ اللّهِ علیه السّلام.۳

1.. الكافي: ج ۱ ص ۴۰۱ ح ۴.

2.. الكافي: ج ۱ ص ۴۰۹ ح ۶، المحتضر: ص ۳۴۲ ح ۳۱۹.

3.. الكافي: ج ۳ ص ۴۰۷ ح ۱۴، تهذيب الأحكام: ج ۱ ص ۲۸۱ ح ۸۲۶، وسائل الشيعة: ج ۲ ص ۱۰۵۵.

  • نام منبع :
    گزیده شناخت نامه حدیث
    سایر پدیدآورندگان :
    عبدالهادي مسعودي
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1400/08/19
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 1704
صفحه از 439
پرینت  ارسال به