۳۶۲.الكافى- به نقل از موسى بن عمر بن بَزيع -: به امام رضا علیه السّلام گفتم: مردم، روايت کردهاند که پيامبر خدا صلی الله علیه و آله هرگاه از راهى مىرفت و از راهى ديگر، باز مىگشت. آيا چنين کارى مىکرد؟
امام رضا علیه السّلام فرمود: «آرى. من، آن را خيلى انجام مىدهم. تو هم انجام بده». سپس به من فرمود: «هان! اين کار، روزىات را بيشتر مىکند».
۳۶۳.الكافى- به نقل از محمّد بن فُضَيل -: به امام رضا علیه السّلام گفتم: آيا زمين، بدون امام، باقى مىمانَد؟
فرمود: «خير».
گفتم: از امام صادق علیه السّلام روايت مىکنيم که: «زمين، بدون امام باقى نمىمانَد، مگر آن که خداوند متعال، بر اهل زمين يا بر بندگان، خشم گرفته باشد!».
امام رضا علیه السّلام فرمود: «خير، باقى نمىمانَد؛ زيرا در آن صورت، [اهلش را] فرو مىبرَد».
۲. تبيين حديث
۳۶۴.تهذيب الأحكام- به نقل از عبد السلام بن صالح هروى -: به امام رضا علیه السّلام گفتم: اى فرزند پيامبر خدا! از پدرانت علیهم السّلام نقل شده که هر کس در ماه رمضان، آميزش کند يا روزهاش را بخورد، سه کفّاره دارد. همچنين از آنها روايت شده که يک کفّاره دارد. کدام حديث را بگيريم؟
فرمود: «هر دو را. هر گاه مرد به حرام آميزش کند يا روزه خود را در ماه رمضان با حرام بشکند، سه کفّاره بايد بدهد: آزاد کردن بنده، دو ماه روزه پى در پى و غذا خوراندن به شصت بينوا و نيز قضاى آن روز. همچنين اگر آميزش حلال کرده، يا با چيز حلالى روزهاش را خورده، يک کفّاره و نيز قضاى آن روز به عهده اوست. اگر هم از روى فراموشى بوده، چيزى به عهده او نيست.
۳۶۵.الخصال- به نقل از ابو على حسن بن راشد -: از امام رضا علیه السّلام در باره تکبير آغاز نماز، سؤال کردم. فرمود: «هفت تکبير دارد». گفتم: روايت شده که پيامبر صلی الله علیه و آله، يک تکبير مىگفت! امام علیه السّلام فرمود: «پيامبر صلی الله علیه و آله، يک تکبير را آشکارا و شش تکبير را پنهان مىگفت».
۳. تصحيح حديث
۳۶۶.التوحيد- به نقل از حسين بن خالد -: به امام رضا علیه السّلام گفتم: اى فرزند پيامبر خدا! مردم از پيامبر خدا روايت مىکنند که فرمود: «خداوند، آدم علیه السّلام را به صورت خود آفريد».
امام علیه السّلام فرمود: «خدا مرگشان بدهد که ابتداى حديث را حذف کردهاند! پيامبر خدا، دو مردى که همديگر را دشنام مىدادند، ديد و شنيد که يکى به ديگرى مىگويد: خدا، چهره تو را و آن را که شبيه توست، زشت کند!
پس ايشان فرمود: «اى بنده خدا! اين سخن را به برادرت نگو؛ چرا که خدا عز و جل، آدم را [شبيه] به صورت او آفريده است».