۲. انکار حديث
۳۲۲.امام صادق علیه السّلام -از پدرش از جدّش از امام حسين علیهم السّلام -: از ايشان (امام حسين علیه السّلام)، در باره گفته مردم که سبب صدور فرمانِ گفتن اذان، خواب عبد اللّه بن زيد بوده که او به پيامبر صلی الله علیه و آله خبر داده و ايشان هم بِدان، فرمان داده است، سؤال شد.
امام حسين علیه السّلام فرمود: «بر پيامبرتان، وحى نازل مىشود و مىپنداريد که او اذان را از عبد اللّه بن زيد گرفت، در حالى که اذان، سيماىِ دين شماست؟!».
امام - که درودهاى خدا بر او باد - [در اين جا] خشمگين شد و فرمود: «بلکه شنيدم که پدرم على بن ابى طالب - که رضوان و درودهاى خدا بر او باد - مىفرمود: "خداى عز و جل فرشتهاى را فرو فرستاد و پيامبر خدا صلی الله علیه و آله را به معراج بُرد.... خداوند، فرشتهاى را بر انگيخت که پيش از آن و پس از آن، در آسمان، ديده نشد. او بندهاى اذان و اقامه را دو بار گفت و کيفيت اذان را باز گفت. آنگاه جبرئيل به پيامبر صلی الله علیه و آله گفت: اى محمّد! براى نماز، اين گونه اذان بگو"».
