1.. ر.ک: خردگرایى در قرآن و حدیث: ص ۲۱۱ (فصل ششم: آسیب‏هاى خِرَد).

1.. ر.ک: (وَ لَقَدْ آتَینَا مُوسَى الْكِتابَ وَ قَفَّینَا مِنْ بَعْدِهِ بِالرُّسُلِ وَ آتَینَا عِیسَى ابْنَ مَرْیمَ الْبَیناتِ و أَیدْنَاهُ بِرُوحِ الْقُدُسِ أَفَكُلَّما جَاءَكُمْ رَسُولٌ بِمَا لا تَهْوَى أَنْفُسُكُمُ اسْتَکبَرْتُمْ فَفَرِیقاً كَذَّبْتُمْ وَ فَرِیقاً تَقْتُلُونَ * وَ قَالُوا قُلُوبُنَا غُلْفٌ بَل لَّعَنَهُمُ اللَّهُ بِكُفْرِهِمْ فَقَلِیلاً مَّا یؤمِنُونَ؛ و ما به موسى کتاب تورات دادیم و بعد از او، پیامبرانى پشت سر هم فرستادیم و به عیسى بن مریم دلایل روشن دادیم و او را به وسیله روح القدس تأیید کردیم. آیا چنین نیست که هر زمان، پیامبرى چیزى بر خلاف هواى نفس شما آورد، در برابر او تکبر کردید (و از ایمان آوردن به او خوددارى نمودید) پس عده‏اى را تکذیب کرده، و جمعى را به قتل رساندید؟! * و (آنها از روى استهزا) گفتند: دل‏هاى ما در غلاف است! (و ما از گفته تو چیزى نمى‏فهمیم. آرى، همین طور است!) خداوند آنها را به خاطر کفرشان، از رحمت خود دور ساخته، (به همین دلیل، چیزى درک نمى‏کنند) و کمتر ایمان مى‏آورند) (بقره: آیات ۸۷ و ۸۸)، (وَ إِذا قِیلَ لَهُمُ اتَّبِعُوا مَا أَنْزَلَ اللَّهُ قَالُوا بَلْ نَتَّبِعُ مَا أَلْفَینا عَلَیهِ آبَاءَنا أَوَ لَوْ كَانَ آباؤهُمْ لا یعْقِلُونَ شَیئاً وَ لا یهْتَدُونَ؛ و هنگامى که به آنها گفته شود: «از آنچه خدا نازل کرده است، پیروى کنید!» مى‏گویند: «نه، ما از آنچه پدران خود را بر آن یافتیم، پیروى مى‏نماییم.» آیا اگر پدران آنها، چیزى نمى‏فهمیدند و هدایت نیافتند (باز از آنها پیروى خواهند کرد)؟!) (بقره: آیۀ ۱۷۰)، (لَقَدْ أَخَذْنَا مِیثَاقَ بَنِى إِسْرَائِیلَ وَ أَرْسَلْنا إِلَیهِمْ رُسُلاً كُلَّمَا جَاءَهُمْ رَسُولٌ بِمَا لا تَهْوَى أَنْفُسُهُمْ فَرِیقاً كَذَّبُوا وَ فَرِیقاً یقْتُلُونَ؛ ما از بنى اسرائیل پیمان گرفتیم و رسولانى به سوى آنها فرستادیم (ولى) هر زمان پیامبرى حکمى بر خلاف هوسها و دلخواه آنها مى‏آورد، عده‏اى را تکذیب مى‏کردند و عده‏اى را مى‏کشتند) (مائده: آیۀ ۷۰)، (وَ إِنْ تُطِعْ أَکثَرَ مَنْ فِى الْأَرْضِ یضِلُّوكَ عَنْ سَبِیلِ اللَّهِ إِنْ یتَّبِعُونَ إِلّا الظَّنَّ وَ إِنْ هُمْ إِلّا یخْرُصُونَ؛ اگر از بیشتر کسانى که در روى زمین هستند اطاعت کنى، تو را از راه خدا گمراه مى‏کنند (زیرا) آنها تنها از گمان پیروى مى‏نمایند، و تخمین و حدس (واهى) مى‏زنند) (انعام: آیۀ ۱۱۶)، (وَ لا تَقْفُ مَا لَیسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ إِنَّ السَّمْعَ وَ الْبَصَرَ (( وَ الْفُؤادَ كُلُّ أُولئِكَ کانَ عَنْهُ مَسْؤلاً؛ از آنچه به آن آگاهى ندارى، پیروى مکن، چرا که گوش و چشم و دل، همه مسئولند) (اسراء: آیۀ ۳۶)، (فَلا یصُدَّنَّكَ عَنْهَا مَن لّا یؤمِنُ بِهَا وَ اتَّبَعَ هَوَاهُ فَتَرْدَى؛ پس مبادا کسى که به آن ایمان ندارد و از هوس‌‌هاى خویش پیروى مى‏کند، تو را از آن بازدارد که هلاک خواهى شد!) (طه: آیۀ ۱۶)، (إِنْ هِى إِلّا أَسْماءٌ سَمَّیتُمُوهَا أَنْتُمْ وَ آبَاؤكُم مَّا أَنْزَلَ اللَّهُ بِها مِنْ سُلْطانٍ إِنْ یتَّبِعُونَ إِلّا الظَّنَّ وَ مَا تَهْوَى الْأَنْفُسُ وَ لَقَدْ جَاءَهُم مِّنْ رَّبِّهِمُ الْهُدَى؛ اینها فقط نامهایى است که شما و پدرانتان بر آنها گذاشته اید (نامهایى بى محتوا و اسمهایى بى مسمّى)، هرگز خداوند حجتى بر آن نازل نکرده است. آنان فقط از گمان و هواى نفس خود پیروى مى‏کنند در حالى که هدایت از سوى پروردگارشان براى آنها آمده است!) (نجم: آیۀ ۲۳).