امام کاظم نیز غسل جمعه و فطر و قربان را سنّت و نه واجب دانست.۱
۳. واجب غير قرآنى
احکام شريعت، ريشه در قرآن و سخن و سیره معصومان دارد. برخى احکام واجب، در قرآن ذکر شده اند که در اصطلاح روايى و فقهى، «فرض اللّه» ناميده مىشوند. به اعمال واجبى نيز که در قرآن ذکر نشده و از طريق پيامبر و اهل بيت بیان شدهاند، «سنّت» گفته مىشود. سنّت، در اين معنا، عمل واجب غير قرآنى است. برای نمونه غسل جنابت که در قرآن ذکر شده فریضه و غسل شخص مرده که واجب است اما در قرآن ذکر نشده، سنت نامیده شده است.۲ از همین رو توقّف در مشعر الحرام، فريضه و توقّف در عرفه، سنّت خوانده شده است.۳
۴.شیوه رفتار
واژه سنّت، گاه به معناى سيره و سبک رفتار است و مراد از آن، عملى است که فرد يا گروهى از مردم آن را در مواردى خاص انجام مىدهند. متون روايى، عمل مستمر پيامبر و اهل بيت را سنّت خوانده و بر پيروى از آن، تأکيد کرده اند. برای نمونه پيامبر خدا برخى رفتارهاى خود مانند غذا خوردن فروتنانه و سلام کردن به کودکان، را به مثابه الگويى براى مسلمانان بازگو کرده است. ۴
سيره اما به معناى سبک رفتار، مواردى افزونتر از عمل مستمر را نيز در برمىگيرد. مراد از سبک رفتار، گونه و شيوه عمل است که درموارد مشابه نيز تکرار مىشود، يا قابليت تکرار و استمرار دارد، حتّى اگر استمرار فعلى نداشته باشد.۵ برای نمونه امام سجاد رفتار بزرگوارنه امير مؤمنان با شورشیان شکستخورده در جنگ جمل را بر پایه سيره پيامبر خدا در فتح مکه دانست با آن که‌‌این واقعه یک بار روی داده است.۶
