۸ / ۳
موافقت با قلب و فطرت۱
۳۰۸.پيامبر خدا صلی الله علیه و آله: حديث خاندان محمّد، سخت و دشوارياب است، به آن ايمان نياوَرَد، مگر فرشته مقرّب يا پيامبر مُرسل و يا بندهاى که خداوند، دلش را به ايمان آزموده است. پس، هر حديثى از خاندان محمّد صلی الله علیه و آله به شما رسيد و در دلتان نشست و آن را آشنا يافتيد، آن را بپذيريد و هر حديثى که دلهايتان از آن رَميد و ناآشنايش يافتيد، آن را به خدا و پيامبر و به عالمى که از خاندان محمّد است، باز گردانيد؛ زيرا به هر يک از شما حديثى که توان دريافت آن را ندارد، گفته شود و بگويد: «به خدا، اين چنين نيست! به خدا، اين چنين نيست!»، به هلاکت در افتد و انکار، کفر است.
۳۰۹.پيامبر خدا صلی الله علیه و آله: هر گاه از من حديثى شنيديد که دلهايتان به [درستى] آن گواهى داد، موها و پوستهاى بدنتان، در برابر آن نرم شد و ديديد که به [افکار و عقايد] شما نزديک است، پس بدانيد که من به آن سخن، از شما نزديکترم (و آن را من گفتهام). امّا اگر از قول من حديثى شنيديد که دلهايتان با آن آشنا نبود و موها و پوستهاى بدنتان از آن گريزان بود و ديديد که از [افکار و عقايد] شما دور است، بدانيد من دورترين شما از آن هستم.
۳۱۰.پيامبر خدا صلی الله علیه و آله: هر گاه حديثى از من به شما رسيد که دلهايتان نرم شد، من شما را به [گرفتن و به کار بستن] آن، فرمان مىدهم.
۳۱۱.پيامبر خدا صلی الله علیه و آله: هنگامى که حديثى از من برايتان نقل کردند که آن را مىشناسيد و انکارش نمىکنيد، تصديقش کنيد و هر گاه حديثى از من برايتان نقل شد که ناآشناست، تکذيبش کنيد.
۳۱۲.پيامبر خدا صلی الله علیه و آله: آنچه از من برايتان نقل مىشود و آنها را مىشناسيد، بر گيريد و آنچه از من برايتان نقل مىشود و برايتان ناآشناست، بر نگيريد. من چيزهاى ناآشنا، نمىگويم و اهل آن نيستم.
۳۱۳.امام رضا علیه السّلام: با هر سخن ما، حقيقت و نورى، همراه است. پس هر سخنى که حقيقت و نور به همراه نداشت، آن سخن شيطان است.
