۳۰۰.پيامبر خدا صلی الله علیه و آله: هنگامى که حديثى از من به شما رسيد، آن را بر کتاب خدا عرضه کنيد. آنچه با کتاب خدا موافق بود، بپذيريد و آنچه با آن مخالف بود، به سينه ديوار بزنيد [و به دور افکنيد].
۳۰۱.پيامبر خدا صلی الله علیه و آله: هر سنّت و حديث و گفتهاى که مخالف قرآن باشد، دروغ و باطل است.
۳۰۲.امام صادق علیه السّلام: هر حديثى از ما به شما رسيد که کتاب خدا آن را تصديق نمىکند، باطل است.
۳۰۳.امام صادق علیه السّلام: هر حديثى که با قرآن سازگار نباشد، مزخرف۱ است.
۳۰۴.امام رضا علیه السّلام -هنگامى که ابو قُرّه از ايشان پرسيد: آيا روايات را تکذيب مىکنى؛ يعنى روايات دلالت کننده بر جسم بودن خداوند عز و جل را -: هر گاه روايات با قرآن، مخالف باشند، آنها را تکذيب مىکنم.
۸ / ۲
موافقت با کتاب و سنّت
۳۰۵.امام باقر و امام صادق علیهما السّلام: هر چه [از سخن و حديث] به ما نسبت داده مىشود، تصديق نمىشود، مگر آنچه با کتاب خدا و سنّت پيامبرش موافق باشد.
۳۰۶.امام صادق علیه السّلام: هر چيزى به قرآن و سنّت، ارجاع داده شده (با آنها سنجيده مىشود). هر حديثى که با کتاب خدا، سازگار نباشد، مزخرف است.
۳۰۷.امام صادق علیه السّلام: حديثى را که به ما نسبت داده مىشود، نپذيريد، مگر آنچه با قرآن و سنّت، موافق باشد يا شاهدى از احاديث پيشين ما بر آن بيابيد؛ زيرا مغيرة بن سعيد - که خدا لعنتش کند - در کتابهاى اصحاب پدرم، احاديثى را داخل کرد که پدرم نفرموده بود. از خدا، پروا کنيد و آنچه به ما نسبت داده مىشود و مخالف گفته خداى متعال و سنّت پيامبر ماست، نپذيريد که ما چون حديث بگوييم، مىگوييم: خداوند عز و جل فرمود و پيامبر خدا صلی الله علیه و آله فرمود.
