163
گزیده شناخت نامه حدیث

۲۶۳.الكافى- به نقل از ابو عمرو مُتطبّب -: [کتاب ديات] را بر امام صادق علیه السّلام عرضه کردم، فرمود: «امير مؤمنان علیه السّلام، فتوا داد و مردم، فتواهاى او را نوشتند و امير مؤمنان علیه السّلام، آنها را براى اميران و فرماندهان لشکرش فرستاد».

۲۶۴.مشكاة الأنوار- به نقل از جابر -: امام باقر علیه السّلام به نويسنده نوشته‏هايش فرمود: «اين دفترها را به صورت مجلّد در آورد». نيز فرمود: «نوشته های على علیه السّلام را به شکل جلد شده يافتيم».

۲۶۵.الغيبة، نعمانى - به نقل از سالم اشل از حُصَين تغلبى -:... سپس امام باقر علیه السّلام سخنش را که تمام کرد، به من نگريست و فرمود: «آيا آن را حفظ کردى يا برايت بنويسم؟». گفتم: اگر مى‏خواهيد [بنويسيد]. امام، حاشيه باريک پوستى يا کاغذى خواست و آن را نوشت، سپس آن را به من سپرد و حصين، آن را براى ما بيرون آورد و برايمان خواند. سپس گفت: «اين، نوشته امام باقر علیه السّلام است».

۲۶۶.مهج الدعوات- به نقل از ابو وضاح -: پدرم برايم گفت: گروهى از خواصّ ابوالحسن [امام کاظم] که از خاندان و شيعيان ايشان بودند با لوح‏هايى از چوب لطيف آبنوس و قلم‏هايى که در آستين داشتند، در مجلس ايشان، حاضر مى‏شدند و چون امام ابوالحسن علیه السّلام سخنى مى‏فرمود، يا در باره پيشامدى، فتوايى مى‏داد، آنان نيز آنچه را از حضرت در آن باره مى‏شنيدند، در آنها [مى‏نگاشتند و] ثبت مى‏کردند.


گزیده شناخت نامه حدیث
162

۲۶۳.الكافي عن أبي عمرو المتطبّب: عَرَضتُهُ [أي كِتابَ الديات] عَلى أبي عَبدِ اللّهِ علیه السّلام، قالَ: أفتى أميرُ المُؤمِنينَ علیه السّلام فَكَتَبَ النّاسُ فُتياهُ، وكَتَبَ بِهِ أميرُ المُؤمِنينَ إلى اُمَرائِهِ ورُؤوسِ أجنادِهِ.۱

۲۶۴.مشكاة الأنوار عن جابر عن الإمام الباقر علیه السّلام: قالَ[عليه‏السلام] لِكاتِبِ كُتُبِهِ أن يَصنَعَ هذِهِ الدَّفاتِرَ كَراريسَ، وقالَ[عليه‏السلام]: وَجَدنا كُتُبَ عَلِيٍّ علیه السّلام مُدرَجَةً.۲

۲۶۵.الغيبة للنعماني عن سالم الأشل عن حُصَين التغلبي:... ثُمَّ نَظَرَ إلَيَّ أبو جَعفَرٍ عِندَ فَراغِهِ مِن كَلامِهِ، فَقالَ: أحَفِظتَ أم أكتُبُها لَكَ؟ فَقُلتُ: إن شِئتَ، فَدَعا بِكُراعٍ مِن أديمٍ أو صَحيفَةٍ فَكَتَبَها لي، ثُمَّ دَفَعَها إلَيَّ، وأَخرَجَها حُصَينٌ إلَينا فَقَرَأَها عَلَينا، ثُمَّ قالَ: هذا كِتابُ أبي جَعفَرٍ علیه السّلام.۳

۲۶۶.مهج الدعوات عن أبي الوضاح: فَحَدَّثَني أبي، قالَ: كانَ جَماعَةٌ مِن خاصَّةِ أبِي الحَسَنِ علیه السّلام مِن أهلِ بَيتِهِ وشيعَتِهِ، يَحضُرونَ مَجلِسَهُ ومَعَهُم في أكمامِهِم ألواحُ آبنوسٍ۴ لِطافٌ وأَميالٌ، فَإِذا نَطَقَ أبُو الحَسَنِ علیه السّلام بِكَلِمَةٍ أو أفتى في نازِلَةٍ، أثبَتَ القَومُ ما سَمِعوا مِنهُ في ذلِكَ.۵

1.. الكافي: ج ۷ ص ۳۳۰ ح ۲، تهذيب الأحكام: ج ۱۰ ص ۲۵۸ ح ۱۰۱۹.

2.. مشكاة الأنوار: ص ۲۴۹ ح ۷۲۶، مستدرك الوسائل: ج ۱۷ ص ۲۹۳ ح ۲۱۳۸۴.

3.. الغيبة للنعماني: ص ۱۷۹ ح ۲۳، بحار الأنوار: ج ۵۱ ص ۳۸ ح ۱۰.

4.. الآبنوس: شجر خشبه ثمين، أسود اللون، صلب العود للغاية (المنجد في اللغة: «أبن»).

5.. مهج الدعوات: ص ۲۶۸، بحار الأنوار: ج ۴۸ ص ۱۵۳ ذيل ح ۲۵.

  • نام منبع :
    گزیده شناخت نامه حدیث
    سایر پدیدآورندگان :
    عبدالهادي مسعودي
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1400/08/19
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 1924
صفحه از 439
پرینت  ارسال به