ه - مکاتبه
۲۳۸.بصائر الدرجات- به نقل از محمّد بن عيسى -: داوود بن فَرقَد فارسى، نامهاش را به امام هادى علیه السّلام و دستخطّ ايشان در پاسخ به او را برايم خواند. [در نامه] گفته بود: از شما درباره دانش نقل شده از پدران و نياکانت که در آن، نزد ما اختلاف شده است، مىپرسم که با وجود اختلاف در آن و باز گرداندنش به سوى شما، چگونه به آن عمل کنيم؟ امام علیه السّلام، نوشته بود و من آن را خواندم: «آنچه را دانستيد گفته ماست، به آن بچسبيد و آنچه را ندانستيد، آن را به ما باز گردانيد».
و - اِعلام
۲۳۹.الكافى- به نقل از محمّد بن حسن بن ابى خالد شَيْنُوله -: به ابو جعفر ثانى (امام جواد) علیه السّلام گفتم: فدايت گردم! مشايخ ما از ابى جعفر [امام باقر] و ابا عبد اللّه [امام صادق] علیهما السّلام روايت کردند و چون در آن زمان، تقيّه شديد بود، نوشتههايشان را پنهان کردند و از آنها روايت نشد؛ ولى پس از مرگشان، نوشتههايشان به ما رسيد. امام [جواد] علیه السّلام فرمود: «آنها را روايت کنيد؛ زيرا آنها درست هستند».
ز - وِجادَه
۲۴۰.رجال الكشّى- به نقل از حمدويه بن نصير -: ايّوب بن نوح، دفترى از احاديث محمّد بن سنان، به من سپرد و به ما گفت: اگر مىخواهيد آن را بنويسيد، چنين کنيد که من، احاديث محمّد بن سنان را نوشتهام؛ امّا چيزى از آنها را برايتان روايت نمىکنم؛ زيرا او پيش از مرگش گفت: همه آنچه را برايتان روايت کردهام، از طريق سماع و روايت، نبوده است. آنها را پيدا کردهام.
