محدّثان بوده است.

فصل دهم: اختلاف احادیث

برخی روايات دچار اختلاف و تعارض درونی هستند. فصل دهم، ره‏نمودهای اهل بيت در باره زمینه‏ها و اسباب این اختلاف و راه حل رفع آن است.

فصل يازدهم: جعل حدیث

اين فصل، هشدارهای پيامبر و اهل بيت در باره حدیث‌سازی است. چند نمونه از احاديث ساختگی و برخی تحليل‏ها در این فصل آمده‌‌اند.

فصل دوازدهم: احاديث طلایی

در فصل پایانی، چند حدیث که شايسته نگارش با آب طلا دانسته شده یا با آب طلا بر سر درِ بهشت نوشته شده یا سلسله سند آنها طلایی خوانده شده، آمده است.

فصل چهارم: شناخت حدیث

در اين فصل، بر تعليم و تعلّم حديث، آموختن آن به فرزندان، گفتگو از حدیث و برکات نشر و حفظ آن، تأکيد شده و تحليلى در باره آگاهی همگانى از حديث، آمده است. در پايان، نیز چگونگى برخورد با گونه‌های مختلف حديث، بیان شده است.

فصل پنجم: نقل حديث

ترغيب به نقل حديث، اقسام راويان، فضيلت راويان متعهّد، ويژگى‏هاى لازم براى راوى، آداب ايجابى و سلبى نقل حديث، جواز نقل معنا و نسبت دادن سخن يک امام به امام ديگر و راه‏هاى تحمّل حديث، با تحليل‏هاى مرتبط در این فصل آمده است.

فصل ششم: نگارش حديث

رواياتى که بر نگارش حديث تأکيد دارند و نمونه‏هایی را از نگارش حدیث در صدر اسلام نشان می‌دهند، در این فصل آمده است. منع از نگارش حديث نیز بررسی شده است.

فصل هفتم: فهم حديث

روایات اين فصل نقل حدیث را کافی ندانسته و به فهم آن و رفع موانع دستیابی به مقصود حدیث ترغیب کرده‌اند. روايات صعب و مستصعب، نیز در این فصل بررسی شده‌‌ است.

فصل هشتم: نقد حديث

براى ارزیابی احاديث منتسب به معصومان علیهم السّلام، معيارهای «مطابقت با قرآن»، «سازگاری با سنّت»، «موافقت با فطرت و حقیقت» و... مطرح و تبيين شده‌‌اند.

فصل نهم: عرضه حديث

بهترين راه براى اطمينان يافتن از صحّت و مفهوم حديث، عرضه آن بر معصومان يا راویان معتمَد ایشان است. گزارش‏های این فصل نشان مى‏دهند که عرضه حديث در سده‌‌های نخستین، سيره