۱۰۲.امام باقر علیه السّلام: اگر ما بر اساس رأى و نظر خود حديث بگوييم، گمراه شدهايم، همان گونه که افراد پيش از ما گمراه شدند؛ ولى ما از روى بيّنهاى از سوى خدايمان حديث مىگوييم که خداوند، آن را براى پيامبرش و او نيز براى ما تبيين کرده است.
۱۰۳.امام صادق علیه السّلام -در حالى که گروهى از کوفيان نزد ايشان بودند -: شگفت از مردمى که همه علم خود را از پيامبر خدا صلی الله علیه و آله ستاندند و بدان، عمل کردند و ره يافتند و گمان مىکنند اهل بيت او، علمش را نستاندهاند، در حالى که ما، اهل بيت و ذرّيه او هستيم؛ وحى در خانههاى ما فرود آمد و علم از سوى ما بديشان صادر شد. آيا آنها گمان مىکنند که آگاه شدهاند و ره يافتهاند؛ ولى ما نمىدانيم و گمراه شدهايم؟! اين، مُحال است».
۱۰۴.بصائر الدرجات- به نقل از محمّد بن مسلم -: به امام صادق علیه السّلام گفتم: ما برخى از احاديثمان را در دست مردم مىيابيم. امام علیه السّلام به من فرمود: «گويى تو نمىدانى که پيامبر خدا صلی الله علیه و آله [معارف الهى را] به مردم رساند و رساند» و با دستش به راست و چپ و جلو و پشتش اشاره کرد [و افزود:] «ولى ما اهل بيت هستيم که گنجينه علم و روشنگر کار و فيصله دهنده [اختلافات] ميان مردم، نزد ماست».
۱۰۵.الاختصاص- به نقل از هشام بن سالم -: به امام صادق علیه السّلام گفتم: نزد اهل سنّت هم احاديث صحيحى از پيامبر خدا صلی الله علیه و آله وجود دارد؟ فرمود: «آرى. پيامبر خدا صلی الله علیه و آله [معارف حق را] به مردم رساند و رساند و رساند، ولى گنجينه علم و حکم فصل ميان مردم نزد ماست».
۱۰۶.الاختصاص- به نقل از محمّد بن مسلم -: امام صادق علیه السّلام فرمود: «همانا پيامبر خدا صلی الله علیه و آله [معارف الهى را] به مردم رساند و رساند» و با دست خود، مرتّب [به اين سو و آن سو] اشاره مىکرد [و در ادامه فرمود:] «ولى اصول علم و دستاويزهاى آن و پرتو و بندهاى آن [که موجب حفظ آن است]، نزد ما اهل بيت است».
