377
گزیده شناخت نامه حدیث

۱۱ / ۱۷

حديث‏سازى در تعصّب قومى

۴۷۷.الكامل فى الضعفاء- به نقل از ابو اُمامه از پيامبر خدا صلی الله علیه و آله: هر گاه خداوند خشم گيرد، وحى را به عربى و چون خشنود شود، وحى را به زبان فارسى نازل مى‏کند.

۴۷۸.تذكرة الموضوعات- به نقل از ابو هُرَيره از پيامبر خدا صلی الله علیه و آله -: هر گاه خداوند خشنود شود، وحى را به زبان عربى و چون خشم گيرد، وحى را به زبان فارسى نازل مى‏کند.

۴۷۹.المجروحين- به نقل از ابو هُرَيره از پيامبر خدا صلی الله علیه و آله -: منفورترين زبان نزد خداوند، فارسى است، زبان شيطان‏ها، خوزستانى است، زبان دوزخيان، بخارايى است و زبان بهشتيان، عربى است.

۱۱ / ۱۸

حديث‏سازى در باره تشريع اذان

۴۸۰.سنن أبى داوود- به نقل از هشيم از ابو بشر از زياد از ابو عمير بن اَ نَس از عموهاى انصارى‏اش -: پيامبر در اين انديشه شد که چگونه مردم را براى نماز، گِرد آورَد؟ به پيامبر صلی الله علیه و آله گفته شد: پرچمى هنگام نماز بيفراز که چون آن را ديدند، به يکديگر اطّلاع دهند. پيامبر صلی الله علیه و آله، آن را نپسنديد. براى پيامبر از شيپور (یهودیان) ياد کردند، امّا پيامبر آن را نيز نپسنديد و فرمود: «کار يهوديان است».
ناقوس را نيز گفتند و پيامبر صلی الله علیه و آله فرمود: «کار مسيحيان است».
عبد اللّه‏ بن زيد بن عبد ربّه، باز گشت و انديشناک همان انديشه پيامبر بود که اذان را خواب ديد. صبح هنگام، نزد پيامبر خدا رفت و از خوابش خبر داد و به پيامبر خدا گفت: من ميان خواب و بيدارى بودم که کسى نزدم آمد و اذان را به من نشان داد. عمر بن خطّاب هم اين خواب را پيش‏تر ديده بود، ولى بيست روز آن را پنهان کرده بود. سپس به پيامبر گفت. پيامبر به او فرمود: «چه چيز تو را از خبر کردن من، باز داشت؟ عمر گفت: عبد اللّه‏ بن زيد، از من زودتر گفت و من، خجالت کشيدم. پيامبر خدا فرمود: «اى بلال! برخيز و بنگر هر چه عبد اللّه‏ بن زيد فرمانت مى‏دهد، انجام بده». پس بلال، اذان گفت.
ابو بشر مى‏گويد: ابو عُمَير به من خبر داد که انصار مى‏پندارند اگر عبد اللّه‏ بن زيد، آن روز بيمار نبود، پيامبر خدا صلی الله علیه و آله او را مؤذّن مى‏کرد.


گزیده شناخت نامه حدیث
376

۱۱ / ۱۷

وَضعُ الحَديثِ فِي التَّعَصُّبِ القَومِيِّ

۴۷۷.الكامل في ضعفاء الرجال عن أبي اُمامة: قالَ رَسولُ اللّهِ صلی الله علیه و آله: إنَّ اللّهَ إذا غَضِبَ أنزَلَ الوَحيَ بِالعَرَبِيَّةِ، وإذا رَضِيَ أنزَلَ الوَحيَ بِالفارِسِيَّةِ.۱

۴۷۸.تذكرة الموضوعات عن أبي هريرة عن رسول اللّه‏ صلی الله علیه و آله: إنَّ اللّهَ تَعالى إذا رَضِيَ أنزَلَ الوَحيَ بِالعَرَبِيَّةِ وإذا غَضِبَ أنزَلَ الوَحيَ بِالفارِسِيَّةِ.۲

۴۷۹.المجروحين عن أبي هريرة عن رسول اللّه‏ صلی الله علیه و آله: أبغَضُ الكَلامِ إلَى اللّهِ الفارِسِيَّةُ، وكَلامُ الشَّياطينِ الخوزِيَّةُ، وكَلامُ أهلِ النّارِ البُخارِيَّةُ، وكَلامُ أهلِ الجَنَّةِ العَرَبِيَّةُ.۳

۱۱ / ۱۸

وَضعُ الحَديثِ في بَدءِ الأَذانِ

۴۸۰.سنن أبي داود عن هشيم عن أبي بشر عن زياد عن أبي عمير بن أنس عن عمومة له من الأنصار: اِهتَمَّ النَّبِيُّ صلی الله علیه و آله لِلصَّلاةِ كَيفَ يَجمَعُ النّاسَ لَها؟ فَقيلَ لَهُ: اِنصِب رايَةً عِندَ حُضورِ الصَّلاةِ، فَإِذا رَأَوها آذَنَ بَعضُهُم بَعضا. فَلَم يُعجِبهُ ذلِكَ.
قالَ: فَذُكِرَ لَهُ القُنعُ - يَعنِي الشَّبّورَ۴، وقالَ زِيادٌ: شَبّورُ اليَهودِ - فَلَم يُعجِبهُ ذلِكَ، وقالَ: هُوَ مِن أمرِ اليَهودِ.
قالَ: فَذُكِرَ لَهُ النّاقوسُ، فَقالَ: هُوَ مِن أمرِ النَّصارى.
فَانصَرَفَ عَبدُ اللّهِ بنُ زَيدِ بنِ عَبدِ رَبِّهِ وهُوَ مُهتَمٌّ لِهَمِّ رَسولِ اللّهِ صلی الله علیه و آله، فَاُرِيَ الأَذانَ في مَنامِهِ، قالَ: فَغَدا عَلى رَسولِ اللّهِ صلی الله علیه و آله فَأَخبَرَهُ، فَقالَ لَهُ: يا رَسولَ اللّهِ، إنّي لَبَينَ نائِمٍ ويَقَظانٍ إذ أتاني آتٍ فَأَرانِيَ الأَذانَ، قالَ: وكانَ عُمَرُ بنُ الخَطّابِ قَد رَآهُ قَبلَ ذلِكَ فَكَتَمَهُ عِشرينَ يَوما، قالَ: ثُمَّ أخبَرَ النَّبِيَّ صلی الله علیه و آله فَقالَ لَهُ: ما مَنَعَكَ أن تُخبِرَني؟ فَقالَ: سَبَقَني عَبدُ اللّهِ بنُ زَيدٍ فَاستَحيَيتُ. فَقالَ رَسولُ اللّهِ صلی الله علیه و آله: يا بِلالُ، قُم فَانظُر ما يَأمُرُكَ بِهِ عَبدُ اللّهِ بنُ زَيدٍ فَافعَلهُ. قالَ: فَأَذَّنَ بِلالٌ.
قالَ أبو بِشرٍ: فَأَخبَرَني أبو عُمَيرٍ أنَّ الأَنصارَ تَزعُمُ أنَّ عَبدَ اللّهِ بنَ زَيدٍ لَولا أنَّهُ كانَ يَومَئِذٍ مَريضا لَجَعَلَهُ رَسولُ اللّهِ صلی الله علیه و آله مُؤَذِّنا.۵

1.. الكامل في ضعفاء الرجال: ج ۵ ص ۱۶۷۰، الموضوعات: ج ۱ ص ۱۱۱.

2.. تذكرة الموضوعات: ص ۱۱۳.

3.. المجروحين: ج ۱ ص ۱۲۹، الموضوعات: ج ۱ ص ۱۱۱.

4.. الشَّبّور ـ على وزن التَّنّور ـ: البوق، ويقال هو معرّب (الصحاح: ج ۲ ص ۶۹۲ «شبر»).

5.. سنن أبي داود: ج ۱ ص ۱۳۴ ح ۴۹۸، السنن الكبرى: ج ۱ ص ۵۷۴ ح ۱۸۳۴.

  • نام منبع :
    گزیده شناخت نامه حدیث
    سایر پدیدآورندگان :
    عبدالهادي مسعودي
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1400/08/19
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 2096
صفحه از 439
پرینت  ارسال به